 |
|
Uwielbiam gdy przytulasz mnie z całej siły, mówiąc że nigdy mnie nie opuścisz. Uwielbiam gdy łapiesz mnie mocno za rękę gdy odchodze. Uwielbiam jak patrzysz na mnie oczami pełnymi miłości. Uwielbiam to że choć nie zawsze potrafimy się dogadać, to jednak rozmawiamy jak najlepsi kumple, powierzamy sobie tajemnice, jakich nie powierzyliśmy nikomu innemu. Uwielbiam gdy trzymając się za ręce i idąc przez miasto planujemy wspólną przyszłość. Uwielbiam Cię za wszystko.
|
|
|
|
gdy siedzę na lekcji matmy i wiem, że robimy zadania po kolei, liczę, które będzie moje a potem pytam jakiegoś kujona o wynik.
|
|
|
|
Jesienne wieczory zmuszają nas do rozmyślania, wylewania łez, poczucia, że nikogo nie mamy. Nienawidzę jesieni.
|
|
|
|
Na niektóre rzeczy warto poczekać, jedną z nich jest szczęście
|
|
|
|
Tęsknię za Twoim uśmiechem, ale za swoim jeszcze bardziej.
|
|
|
|
tęsknota do potęgi n-tej - tylko tak potrafię opisać mój obecny stan
|
|
|
|
podobasz mi się, dzisiaj możesz zwiedzić moje łóżko :D
|
|
|
|
boję się, że pewnego dnia go stracę. że odczytam, albo usłyszę od niego wiadomość, że nie ma sensu dłużej pisać, spotykać się. boję się, że pewnego dnia przestanie mnie kochać. to taki uciążliwy strach. z każdym dniem coraz większy i większy
|
|
 |
|
Życie jest jak muzyka. Jak dźwięki dobrego bitu, w których się zatracasz, z każdym kolejnym dźwiękiem chcesz biec dalej. Wsłuchujesz się w każda nutę, w każde słowo, to jest ten moment w którym nie istniejesz, nic się nie liczy. Muzyka to taka odskocznia od złych chwil. Coś co daje nam ukojenie. Nie ma to jak nocny parapet, słuchawki w uszach, a w nich najlepsze kawałki rapu. Gwieździste niebo, dookoła cisza i spokój. Wtedy jest czas by wszystko przemyśleć. Nikt nam nie będzie przeszkadzał. A Ty chociaż uporządkujesz wszystkie myśli kłębiące Ci się w głowie. // nic_nieznaczacy
|
|
 |
|
Narzuciłam maksymalne tempo jakie się tylko dało. Chciałam się pozbyć dawnego życia, pragnęłam się uwolnić od ciszy, samotności, od ciągłego smutku. Czułam, że powinnam coś w sobie zmienić, postawić na ryzyko i zrobiłam to. Rzuciłam jedno życie, aby przejść na kolejny etap. Sądziłam, że to będzie bezpieczne, dobre, ale nie do końca tak było. Ludzie powtarzali mi, że się wykończę, że długo tak nie pociągnę i czy mieli rację? Zapewne tak, bo zdążyłam w ostatniej chwili zrezygnować z tego co powoli zaczęło mnie przerastać. Wyhamowałam przed ostrym zakrętem, zdążyłam uniknąć niebezpiecznego zderzenia z rzeczywistością i ciężkim wyborem. Nie zniszczyłam siebie, nie zniszczyłam sobie życia.. Może właśnie po raz pierwszy uratowałam je przed złem?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
