 |
|
Właśnie drobne defekty budzą tkliwość. Nie kocha się doskonałości, lecz proporcje i to czasem bardzo niedoskonałe.
|
|
|
|
To takie straszne, ile tak naprawdę można na kogoś czekać.
|
|
|
|
trudno się zgubić, kiedy nie wiesz dokąd zmierzasz.
|
|
|
|
Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy cały świat wyszedł.
|
|
|
|
Jakiekolwiek byłoby źródło mej głupoty, jeszcze się nie wyczerpało
|
|
|
|
Wybieram cię
na dobre, na zawsze
tak się wstydzę tych słów
choć szczere
wyświechtanych.
|
|
|
|
Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?
|
|
|
|
Im większe w człowieku wewnętrzne rozbicie, poczucie własnej słabości, niepewności i lęk, tym większa tęsknota za czymś, co go z powrotem scali, da pewność i wiarę w siebie.
|
|
|
|
Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.
|
|
|
|
Pamiętaj, że każdy napotkany człowiek czegoś się boi, coś kocha i coś stracił.
|
|
|
|
Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.
|
|
|
|
Za dużo zawirowań, za dużo zmartwień, za dużo alkoholu. Albo nie dość. Nie dość rąk, które obejmują, podpierają, prowadzą. Nie dość bezinteresownych spojrzeń, ulotnych chwil, które są prawdziwym życiem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
