 |
|
„Bo teraz, w sierpniu, nagle w środku upalnego lata, spadł śnieg wprost pod moje bose stopy. I nie pragnę już niczego więcej, jak tylko podeptać i roztopić te płatki”. Pamiętasz te zdania? Pamiętasz! Oczywiście, że tak! Ty pamiętasz każde, nawet najmniejsze zadrapanie na swoim ego."
|
|
|
|
"Powoli, cały czas patrząc mi prosto w oczy, pochylił się do przodu. Przez chwilę opierał się lodowatym policzkiem o wgłębienie pod moim gardłem, a ja, wsłuchana w jego wyrównany oddech, obserwowałam iskierki słonecznego światła igrające w bujnej, miedzianej czuprynie. Najbardziej ludzkie były w nim właśnie te włosy. Dłonie Edwarda zaczęły ześlizgiwać się niespiesznie ku mojej szyi. Zadrżałam. Wstrzymał na moment oddech, ale jego dłonie nie przerwały swojej wędrówki i spoczęły na moich ramionach. Wreszcie musnąwszy nosem obojczyk, oparł głowę na mojej piersi. Słuchał, jak bije mi serce. Westchnął. Nie wiem, jak długo siedzieliśmy tak nieruchomo. Być może było to kilka godzin. Tętno w końcu mi się uspokoiło, ale Edward ani razu się nie odezwał, ani nie zmienił pozycji"...
|
|
|
|
Gdyby kropla była pocałunkiem zesłałabym Ci deszcz...
|
|
|
|
Jestem posiadaczką ziemi niczyjej, królowa zamku zrobionego z piasku.
|
|
|
|
Kiedy byłam mała, zawsze chciałam dojść na koniec świata, kiedy byłam mała, pytałam gdzie i czy w ogóle kończy się ten świat...
|
|
|
|
Teraz jestem duża i wiem, że w życiu piękne są tylko chwile
|
|
|
|
Ja to muszę przechorować jak katar. Leczony trwa siedem dni, nie leczony tydzień
|
|
|
|
Jeśli obydwoje zrobiliśmy coś nie tak, to obydwoje przez to przejdźmy.
|
|
|
|
Beztrosko cieszysz się życiem, a chwilę później stoisz na deszczu i widzisz, jak Twój świat się wali.
|
|
|
|
Ale nie zapominaj, że jestem zwykłą dziewczyną, która stoi przed chłopakiem prosząc go, by ją kochał...
|
|
|
|
Aby narysować słońce dużo kredek nie potrzeba
|
|
|
|
Co jest najśmieszniejsze w ludziach: Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli. '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
