 |
|
"Naprawdę zaakceptować to, co się posiada - swoje talenty, doświadczenia, jak też nieprzemijające ułomności - nie jest łatwo. Tu jednak właśnie kryją się twoje skarby, nikt bowiem nie zebrał takich samych ja ty doświadczeń, nikt nie przyszedł na świat w dokładnie takich samych okolicznościach, a co za tym idzie - nikt inny nie może dać światu tego samego, co ty. Z punktu widzenia życia każdy z nas jest kimś wyjątkowym.''
|
|
|
|
Dostałeś ją całą, a raczej całe jej serce,bez skazy tylko z uczuciem wielkim,uczuciem do ciebie.
Dostałeś ją jak małe dziecko dostaje zabawkę -za darmo.
Pociągałeś za sznurki,ona tańczyła do melodii,którą zagrałeś.
Zrobiłeś z niej marionetkę,a ona posłyszana,bo cóż innego mogła zrobić,jeśli tak cię kochała.
Codziennie jeden sznureczek przywiązania i posłuszeństwa urywał się.
Aż został ostatni,pomyślałeś,że jest już ci nie potrzebna i upuściłeś ostatnią nitkę,na którym wisiało jej serce,na dno jej duszy i tak jak porcelana zbiło się i nic już jej nie zostało..
Nie miała ciebie,nie maiła serca, a nawet jeśli by miała,to nie potrafiłaby ofiarować go po raz drugi bezinteresownie .
|
|
|
|
Żałuję każdego dnia w życiu, kiedy Ciebie w nim jeszcze nie było. ;**
|
|
|
|
Kochany Misiaczek Pysiaczek : *
|
|
|
|
Nie oczekujcie ode mnie optymistycznego podejścia do życia, ponieważ sytuacje, które ostatnio miały miejsce bardzo zmieniły moje podejście do wszystkiego. Kolejny raz w moim zyciu nastapiły dość radykalne zmiany, których bardzo się bałam i wciąż się boję.
|
|
|
|
Nieważne kilometry. jesteś moim szczęściem. Gdziekolwiek.
|
|
|
|
nieważne kilometry. jesteś moim szczęściem. Gdziekolwiek.
|
|
|
|
Mój główny dostawco uśmiechów! :*:*:*:* Robuś :*:*:*:* Kocham Cię!
|
|
|
|
Mój główny dostawco uśmiechów. :*:*:*:*:*:*:* Robuś
|
|
|
|
Coma - "Popołudnia bezkarnie cytrynowe"
|
|
|
|
"Mam takie szczęście, że gdybym kupił cmentarz, ludzie przestaliby umierać."
|
|
|
|
- Kim był dla ciebie? - zapytał.
Zamyślona wpatrywała się w okno, powstrzymywała od płaczu mimo, że jej oczy szkliły się.
- Kim był...? Był moją duszą. - odparła, wtedy pierwszy raz nie mogła powstrzymać łez. Ona, twarda dziewczyna, licząca zaledwie kilkanaście lat, dziewczyna która nauczyła się życia w tak krótki czasie, dziś nie umiała, płakała za nim jak małe dziecko za ukochanym pluszowym misiem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
