 |
|
Rozstanie boli tak bardzo dlatego,
że nasze dusze stanowią jedno.
Może zawsze tak było
i może na zawsze tak pozostanie.
Może przed tym wcieleniem żyliśmy
po tysiąc razy i w każdym życiu
siebie odnajdowaliśmy.
I może za każdym razem
z tego samego powodu nas rozdzielano.
Co oznaczałoby, że dzisiejsze pożegnanie
równa się pożegnaniu
sprzed dziesięciu tysięcy lat
i stanowi preludium przyszłego pożegnania.
|
|
|
|
Patrzę na Niego gdzieś z daleka, i nie wierzę! że byłam kiedyś w Jego ramionach, że od Jego dotyku dostawałam dreszczy, a wokół nas unosiła się ta magia.. Nie rozumiem jak mogłam coś do Niego czuć! Jest taki obcy...
|
|
|
|
Każdy chętnie przejedzie się z tobą limuzyną, ale warto mieć kogoś, kto pojedzie z tobą autobusem, gdy limuzyna się popsuje.
|
|
|
|
To bardzo dziwne, ale naprawdę można kochać kogoś przez całe życie. Niezależnie od tego, jak daleko znajduje się ukochana osoba, jej wspomnienie zawsze nosi się w sercu.
|
|
|
|
Żyłem, to wszystko. Źle czy dobrze, ale nie ode mnie to już zależało. Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał, tylko jak się musi.
|
|
|
|
Używaj daru życia. Uśmiechów dzieci, kolorów nieba, zapachu kawy, ciepłego wiatru i dzwonienia tramwajów. Ciesz się mroźną zimą i upalnym latem. Szczęście to czas. Nie zapomnij o tym.
|
|
|
|
Pielęgnuj swoje marzenia. Trzymaj się swoich ideałów. Maszeruj śmiało według muzyki, którą tylko ty słyszysz. Wielkie biografie powstają z ruchu do przodu, a nie oglądania się do tyłu.
|
|
|
|
- dlaczego to robisz ?
- co takiego ?
- patrzysz na mnie, takim banalnym wzrokiem...
- może dlatego, że nasz miłość stała się dla Ciebie banalna.
- nie wykluczone...
|
|
|
|
była jak wiatr. wiecznie wściekła, wiecznie infaltywna, wiecznie arogancka, wiecznie towarzyska i wiecznie roztargniona. lubię ją taką, lubię gdy przenika mnie swoim spojrzeniem, a nagle znika bez śladu...
|
|
|
|
dlaczego on zawsze patrzy na to okno ? - pomyślała. nie wiedziała, że tam mieszka, jego była dziewczyna. nieświadoma pewnego dnia, zapytała co Go tak bardzo ciekawi w tym oknie, on milaczał, a z oczy popłyneły dwie łzy, nie zauważyła.
|
|
|
|
biegnąc przez miejsca w których ich usta się spotykały, zamykała oczy i biegła ile sił w nogach, by o tym zapomnieć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
