 |
|
piłem melisę na uspokojenie, ale wkurwiał mnie jej smak
|
|
 |
|
dlaczego, skoro kochałem ją jak nikogo na świecie, nie mogliśmy być z sobą? kochałem, to zresztą jakby nic nie powiedzieć. nieraz czułem, jakby to ona dopiero dała mi życie. jakby to nie ona z mojego żebra, lecz ja z jej żebra, odwrotnie niż w Piśmie
|
|
|
|
śniło mi się, że przyszłaś. toteż siedzę i czekam tu na ciebie. czekam, że może wraz z tobą łagodność spłynie na me serce, spokój na moje myśli, zapomnienie na pamięć
|
|
|
|
czasem wydaje mi się, że śmierć jest już poza mną, a ja cię kocham dalej
|
|
|
|
powiem ci tylko, że świat nie istniał dla mnie poza tobą, chociaż to niewiele mówi
|
|
|
|
nie musisz się zastanawiać, czy myślę o Tobie, bo myślę
|
|
|
|
ten tydzień serio mnie wykańcza, a tu mordo wtorek
|
|
|
|
nie liczyło się nic, tylko jebany towar i pewnie bym cie zatłukł gdybyś mi go schował
|
|
|
|
jestem romantykiem jakoś po trzeciej butelce, narysuje ci butem w kałuży rzygów serce
|
|
|
|
udawałem, że mój świat jest naszym wspólnym światem. i czułem całą gorycz tego udawania.
|
|
|
|
kim jesteś, żeby tak się nie przydarzać. spać we mnie, a nigdy ze mną.
|
|
|
|
nigdy nikomu nie umiałem dać spokoju. sobie też.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
