 |
`Znałam człowieka, który mówił blaskiem swojej twarzy... Jego uśmiech był jak słońce, które zrywa lodowate zasłony z ludzkich serc. Rozjaśniał życie wszystkich tych, których nim obdarowywał. Pewnie, dlatego, że przez wyraz swoich roześmianych oczu mówił zawsze: „To właśnie Ty czynisz mnie tak szczęśliwym”.`
|
|
 |
`Gdybyś mi powiedziała, że chcesz dostać gwiazdkę z nieba, prawdopodobnie resztę życia spędziłbym na budowaniu tak długiej drabiny, bym mógł po niej wejść, dosięgając najjaśniejszej gwiazdy nocnego nieba.
Wolę niebo gwiazd pozbawiać, niż ziemię widoku tęczy barw twoich radosnych spojrzeń.`
|
|
 |
`Kochając, nasze serce staje się cudowną iskrą rozniecającą płomienie, ogniem zdolnym rozpromienić cały świat. `
|
|
 |
`Oddałabym Ci mój ostatni oddech, jeśli tylko byś tego potrzebował `
|
|
 |
wiesz jak mój ojciec wyznał miłość mojej matce? powiedział do niej: nie patrz tak na mnie! chyba, że chcesz tak patrzeć całe życie.
|
|
 |
Rozbraja mnie ten Twój tajemniczy uśmiech, który pojawia się na Twojej twarzy, gdy przechodzę obok Ciebie.
|
|
 |
uczę się ciebie rozumieć to nic że coraz trudniej jest udawać.
|
|
 |
są wspomnienia które przywołują łzy, razem ze strachem o powrocie do miłości, tracę mój głos, dopóki czuje, że mogę mówić.
|
|
 |
po oczach mych nie poznasz, że mam pustkę w nich. muszę wyjść , nie mogę tutaj dłużej być , zamknięty w czterech ścianach.
|
|
 |
mam tyle wspomnień złych i chcą mnie dziś zniszczyć, nie dać mi nic i zabrać mi najbliższych.
|
|
 |
daj mi siłę bym mógł podnieść się gdy życie znowu zwali mnie z nóg.
|
|
|
|