 |
' Lecz jakże kruche bywa szczęście
W nietrwałym świecie z porcelany
Złośliwy wiatr zatrzasnął okno
I książę rozbił się "na amen"
I znowu stoi obok lustra
Na toaletce całkiem sama
I tylko jedna mała kropla
Spłynęła w dół po porcelanie '
|
|
 |
' Aż dnia pewnego na komodzie
prześliczny książę nagle stanął
Kapelusz miał w zastygłej dłoni
I piękny uśmiech z porcelany
A w niej zabiło małe serce
Co nie jest taką prostą sprawą
I śniła, że dla niego tańczy
A on ukradkiem bije brawo '
|
|
 |
' ale przez internet mnie nie przytulisz '
|
|
 |
''tylko pozornie jest tak fajnie. uśmiechamy się, jest zabawa, jest śmiesznie. a tak naprawdę tak nie jest. jesteśmy smutni i ogólnie jest niefajnie. jest mi smutno, jest mi źle ...'' - K
|
|
 |
''tylko pozornie jest tak fajnie. uśmiechamy się, jest zabawa, jest śmiesznie. a tak naprawdę tak nie jest. jesteśmy smutni i ogólnie jest niefajnie. jest mi smutno, jest mi źle ...'' - K
|
|
 |
''Popatrz, boję się, ciemności i moich demonów, głosów, które mówią, że nic już nie będzie dobrze''
|
|
 |
Między sercem a rozumem . -,-
|
|
 |
"jesteś inna niż ta cała reszta" - K, M.
|
|
 |
' Niestety, nie wiesz jak sie potoczy ' - R
|
|
 |
' Pamiętam jak budziłeś mnie, jak wtulałam w ramiona się '
|
|
|
|