 |
|
[1] Nerwowo skubie brzeg kanapy rozłożony z głową na moich udach. Upijam kolejny łyk kawy, drugą ręką mierzwiąc Jego włosy i ponownie pytając, co się dzieje. Zapewnia setny już chyba raz o tym, że jest w porządku, a ja kolejno widzę Jego drżącą lekko wargę, boleśnie przygaszone oczy, napięte mięśnie, które jasno wskazują mi co innego. - Nie potrafisz kłamać, a nawet jeśli, to nie potrafisz okłamać mnie. Całe Twoje ciało, Twoja dusza są przeciwko Tobie. Gdzieś tli się tylko ta iskierka podświadomości, która nie chce podzielić się ze mną tym, co Cię gryzie po serduchu - kończę, a On zrywa się gwałtownie, wylewając trochę kawy z mojego kubka. - Panicznie się boję o Ciebie. Nie wiem jak mam Ci opisać to uczucie, ale pochłania mnie całego. Boję się o to, że ten świat może zrobić Ci krzywdę. Ludzie to hieny, boję się, że Twoje serce, choć jest cholernie silne, w końcu tego nie wytrzyma. Dzięki Tobie zauważyłem coś poza pracą.
|
|
|
|
Daję Mu buziaka w policzek, a On przed "do zobaczenia" zawsze szepcze mi do ucha jeszcze krótkie "dziękuję". Za każdym razem na nowo dziwi mnie cudowny wydźwięk tego słowa w Jego ustach, będący melodią stanowiącą podkład do dalszego kroku. Mocno wtulam się w te szerokie ramiona - miejsce z którego codzienna rzeczywistość wyszarpuje mnie siłą. Nie chcę go zostawiać. Boję się, że ten cholerny los, czas, cokolwiek może zrobić coś przeciwko nam, a każdą sekundę chcę traktować jak ostatnią, maksymalnie chłonąc Jego obecność.
|
|
 |
|
Jeżeli wierzysz w miłość jesteś spokojny . Nie martwisz sie o wątpliwości , o żadne pytania . Pustka nie odnajduje się w twym sercu . Jeżeli wierzysz..
|
|
|
|
Chcę kupować te upchane w mały kubeczek owoce i zjadać je na spółkę po kęsie z Tobą. Chcę prezentować Ci się w słynnych weneckich maskach i widzieć Twój uśmiech. Chcę obserwować ptaki unoszące się tuż nad laguną, czując wówczas Twoje palce przeplatające się z moimi. Chcę powiesić z Tobą kłódkę na moście zakochanych. Ciebie - tylko Ciebie brakuje mi pośród wąskich uliczek tego cudownego włoskiego miasta. I jeśli zapytasz mnie, czy mogłabym tam zostać na dłużej, kosztem powrotu tutaj, odpowiem, że nie, bo tu, właśnie tu, czekają na mnie ramiona, które w ostatnim czasie zaczęłam tak bezwarunkowo uwielbiać.
|
|
 |
|
Było ciemno. I w życiu i na ulicach. Było ciemno, mimo, że moje światło było obok. Tak - to o nim mówię. Właściwie.. chyba o nim. Nie mam już żadnej pewności, bo gdy patrzę w jego oczy, widzę coś czego nie powinnam tam widzieć.. Coś, czego nigdy nie powinnam zobaczyć i wiem to, mimo, że nie tak naprawdę nie mam pojęcia co to. Dookoła mnie rozciągał się mrok, a mój umysł, zamiast huczeć od emocji, jak zwykle, gdy go widzi przypominał to, co mnie otaczało. Ciemność. Po prostu ciemność - żadnych uczuć. Żadnych uczuć do człowieka, który w moim sercu zajmuje pierwsze miejsce. Czy to nie straszne?
|
|
|
|
Strasznie tu zimno i pusto. Bez Ciebie nie mogę usnąć. Pytasz się jakie to miejsce... Nie znajdziesz - nie patrzysz sercem. Nie ma Cię przy mnie - to wszystko. Ociepli się, gdy będziesz blisko. Lecz sensu nie ma nic w okół, życie od świtu do zmroku nudzi mnie bardziej niż myślisz.. Zbyt długo byłeś mym wszystkim.
|
|
|
|
Ostatnio mało poświęcam czasu na sen , myśląc o tym czym byliśmy i czym moglibyśmy się stać . Modliłam się tak mocno o naszą przyszłość . Pomiędzy jawą a snem dostrzegam kołyszący się los , który szepce słodko 'wóz albo przewóz kochanie' . Czuję miłość i czuje jak we mnie płonie . Robie coś złego czując się dobrze
|
|
|
|
Nie pamiętam twojego głosu.Twój obraz przywołuję tylko dzięki zdjęciom.Na starych fotografiach uśmiechasz się, tuląc mnie w ramionach . Nie zdążyłam Cię poznać . Nigdy na tyle ile bym chciała . Nie wiedziałam co się stało , nie zdawałam sobie sprawy z powagi sytuacji , gdy odchodziłeś . W jednej chwili straciłam wszystko . Jesteś gdzieś daleko , poza zasięgiem moich uczuć . Ciągle jednak wierze , że znów staniesz w drzwiach i mnie obejmiesz ... Jak na tych starych fotografiach
|
|
|
|
Chce smierci dziś , jestem ciekawy co sie stanie czuje zafascynowanie
|
|
|
|
I już nie usłysze twojego głosu , nie wtule sie w twoje szerokie ramiona , ale nie zapomne. nie martw sie
|
|
|
|
Żyje zbyt krótko , a w stosunku do tego zbyt mocno . Błędne równania
|
|
|
|
Wszystko sie zmienia tak nagle , raz coś jest raz czegoś nie ma .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
