 |
|
kiedyś przynajmniej potrafiłeś kłamać, że mnie kochasz. albo, nie, poprawka - kiedyś to ja nie umiałam Ci nie wierzyć. teraz umiem trochę więcej, kotku.
|
|
|
|
z tego co zauważyłam jest nawet ładny. ma około metr siedemdziesiąt osiem, wiecznie rozczochrane blond włosy i smutne błękitne oczy. ma szerokie usta i zgrabny nosek. wiecie, gdyby nie to, że żyjemy w XXI wieku, pomyślałabym, że Bóg stroi sobie żarty i zesłał Anioła, żeby sobie po funkcjonował wśród ludzi.
|
|
|
|
- co wczoraj robiłaś? - zapytał przytulając mnie do siebie. w gardle pojawiła się wielka klucha. spuściłam wzrok. - byłam z kumpelą. na rowerach. - w końcu wydukałam, czułam jak momentalnie pocą mi się ręce. bo nie byłam z kumpelą. bo nie na rowerach. bo wczoraj przytulał mnie ktoś inny, niż dzisiaj. bo jestem suką, i podle się z tym czuję.
|
|
|
|
było zimne grudniowe popołudnie. dzień przed wigilią. siedziałam na ławce w parku i myślałam. to dokładnie miesiąc temu zapytałeś czy nie chcę, żebyśmy spróbowali. to kilka dni temu, wszystko się skończyło. niezdarnie trzymałam na kolanach miśka, który miał być prezentem na Naszą miesięcznicę. nawet nie wiesz jak mi Cię wtedy brakowało. nie zważałam nawet na to, że nie mam czapki i rękawiczek. jakiś dzieciak zapytał czy ulepię z Nim bałwana, spojrzałam na Niego tak, że uciekł z płaczem. starsza pani zmartwionym głosem stwierdziła, że się przeziębię, odrzekłam Jej, żeby się zajęła sobą. nie byłam taka jak zawsze. do momentu kiedy usłyszałam kroki na śniegu, za sobą. - dla Ciebie, kochanie. - szepnąłeś, wręczając mi małe pudełeczko.
|
|
|
|
a sny są tak realną rzeczywistością. w snach Cię zdradzam, na realu czuję się z tym podle. bo podobno sny ukazują Nam Nasze marzenia. i podobno mnie do tamtego kretyna ciągnie. no i podobno - Ty to zauważasz.
|
|
|
|
i ta świadomość, że już jesteś niechciana. niepotrzebna.
|
|
|
|
idąc z kumpelą do szkoły, spotkałyśmy Cię. uśmiechnęłam się do Ciebie i powiedziałam od niechcenia 'siema'. odpowiedziałeś tym samym. a mi już nawet nie zmiękły kolana, nie zawahał się głos, ani nie zachciało się płakać. rozumiesz co się stało, skarbie? znalazłam lek na resztki dręczących wspomnień. uczucie. dużo silniejsze od tego, które było między Nami.
|
|
|
|
i wiesz, pozmieniało się. nie jestem tamtą dziewczyną, co prawie rok temu. chciałabym Ci w sumie podziękować, to właśnie dzięki Tobie nauczyłam się żyć inaczej. nabrałam pewności siebie i zdecydowania w poznawaniu nowych osób. mniej boję się życia.
|
|
|
|
i wiesz jakie to beznadziejne uczucie, kiedy ktoś podcina Cię na starcie?
|
|
|
|
przebywanie z chłopakami daje do myślenia. Ich rozmowy w stylu '- tamta mnie zabiła. napisała, że kiedy na mnie patrzy trudno Jej się powstrzymać od przytulenia do mnie. - hahah, o kurwa.'. zmienia to trochę sposób patrzenia i rozumienia.
|
|
|
|
jednego nauczyłeś mnie perfekcyjnie. kłamać.
|
|
|
|
- zatrzymaj czas, dobrze? - z chęcią.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (3)
