 |
Im bardziej pragnęłam się uśmiechnąć, tym więcej łez spływało mi po policzkach
|
|
 |
Jestem odbiciem w lustrze, po którego drugiej stronie świat zaczął się rozmazywać.
Zaszedł mgłą, która niebawem odpędziśz.
Ale jeszcze nie teraz, teraz pozwól mi trwać w zawieszeniu.
|
|
 |
Podaje mu dłoń, bo wiem, że jej nie puści.
|
|
 |
My jesteśmy normalni, tylko świat jakiś taki popierzony.
|
|
 |
Jak zwykle, była tam również śmierć. Gdzieś w tle zacierała ręce z zadowolenia i czekała
na jakiś jego ruch, cokolwiek. Jedyne,co mógł zrobić to nie zwracać uwagi, ignorować.
Wtedy znikała.
|
|
 |
Mów do moich ust, do moich oczu i dłoni
|
|
 |
Mam już dość ukrywania tego co naprawdę czuje.
|
|
 |
Boje się, że jakaś inna może zobaczyć z Nim to co ja.
|
|
 |
Już nie śmiejesz się jak kiedyś, wszystko jest inaczej. TĘSKNIMY ZA PRZESZŁOŚCIĄ I TYLE W TYM TEMACIE.
|
|
 |
"Zaczęła czytać wiadomości od Niego.
Z każdym sms’em wracało coraz więcej wspomnień.
Przez długie godziny czytała wiadomości od Niego.
Łzy napływały jej do oczu…
Była zbyt słaba, aby usunąć wspomnienia,którymi dławiła się co dnia.
Żyła przeszłością. Żyła Nim. dokładnie.."
|
|
 |
To dziwne- nie mieć kogoś, a bać się go stracić.
|
|
|
|