 |
|
~ bądź teraz tak blisko bym mogła udusić płacz na Twoim barku. [forget_u]
|
|
|
|
~ szarpała jego ramiona krzycząc: ale ja nie chcę być w Tobie zakochana. to miała być przyjaźń. przepraszam. nie chciałam tego. bardzo mi zależy na T... - w tym momencie on ją pocałował. [forget_u]
|
|
|
|
~ nie mogę oglądać komedii romantycznych, bo pod koniec zawsze wybucham płaczem. zazdroszczę tym ludziom tej prawdziwej miłości, na którą ja nie zasługuje. [forget_u]
|
|
 |
|
Niejednego wkurwia to, że ktoś jest uśmiechnięty.
|
|
|
|
Jak mnie zniszczył ? Zwyczajnie - mówiąc zbyt dużo i przekraczając pewne granice.
|
|
|
|
~ mając Ciebie miałam wszystko..
|
|
|
|
~ -ja też lubię przesładzać kisiele! x3 -i chuj. wtedy są lepsze ;p -dokładnie ;D -dlatego jesteśmy rodziną xd -myślałam, że jesteśmy rodziną, bo rodziny się nie wybiera.. ;x (forget_u + zakochanaw_rapie)
|
|
|
|
~ czas nie tylko zmienia twarze, ale także nasze serca.
|
|
|
|
3. cz. ~ ~ ona przez chwilę pomyślała no tak. jest gburem. zapomniałam. on jednak się uśmiechnął i kontynuował –słusznie, nie zawsze było źle. te piękne chwile.. –tu się zatrzymał, by potrzymać ją w niepewności. –nie zapomnę ich. byłaś i zawsze będziesz częścią mojego życia. tego nie da się usunąć. byłoby tak, gdybyś tego chciała czy nie. –jej twarz rozpromieniała, a ich oczy się spotkały. –to ja już pójdę. –wstała z krzesła. on podał jej kurtkę i szarmancko otworzył jej drzwi. nie zamknął ich dopóki nie zamknęła się winda. oboje zyskali satysfakcję, że pomimo tego, że nie są razem, że teraz każde pójdzie w swoją stronę, to będą już zawsze połączeni. dzieli ich przecież wspaniała przeszłość. [forget_u]
|
|
|
|
2. cz. ~ ~ wziął od niej kurtkę. usiedli przy stole. -chciałam z Tobą porozmawiać. -o czym. myślałem, że już wszystko skończone. -tak, skończone, ale mam do Ciebie jeszcze jedną prośbę. -no słucham... -odpowiedział zimnym głosem. -chciałabym... żebyś nigdy o nas nie zapomniał. –dlaczego aż tak Ci na tym zależy? –widzisz, ja bardzo dobrze wspominam czas, kiedy byliśmy parą. Nie zawsze było źle. Przeżyliśmy ze sobą piękne chwile. –wiem. –powiedział tylko, to jedno krótkie słowo. [forget_u]
|
|
|
|
1. cz. ~ ~ nie wytrzymała i postanowiła ostatni raz odwiedzić go u niego w mieszkaniu. nie chciała jechać tramwajem, ani autobusem. zdecydowała, że pójdzie na pieszo. podeszła pod blok. akurat się udało, że ktoś wychodził i nie musiała dzwonić domofonem. wjechała windą na ósme piętro. zakryła judasza i zadzwoniła dzwonkiem. drzwi otworzył on. jak ją zobaczył źrenice automatycznie się mu powiększyły. nic nie mówił przez następne pięć sekund. -mogę na chwilę wejść? -zapytała. -tak, proszę. -wpuścił ją do środka. znowu przypomniała sobie, jak jeszcze byli razem. zobaczyła jego ciało. nagie ramiona, w których czuła się tak bezpiecznie. był bez koszulki. miał na sobie dżinsy, w których nie zdążył jeszcze zapiąć paska. dopiero wyszedł spod prysznica. [forget_u]
|
|
|
|
Dodaj komentarz
