 |
|
Dlaczego mnie wtedy nie było? Jak szłam do Ciebie, to padało i połamał mi się parasol. Wtedy on otworzył nade mną swój. Uśmiechnął się i powiedział, że mnie odprowadzi, żebym nie zmokła. Wiatr drapał po policzkach, ale mimo to, zrobiło mi się ciepło. A gdy już staliśmy pod Twoimi drzwiami, zapytał mnie, czy to tu i wtedy uświadomiłam sobie, że już nie. | Katarzyna Wołyniec
|
|
 |
|
i jak można wytrzymać tyle lat w totalnie nieudanym związku z samym sobą? jak można nie kochać siebie do tego stopnia, żeby skazywać się na bezustanne przebywanie z samym sobą, którego się nie kocha?
|
|
|
|
jak jest, zapytał. trochę smutno.
|
|
 |
|
kawiarnie, kluby no i klubokawiarnie, martwi królowie znowu pójdą na marne
|
|
|
|
W tych klubokawiarniach czysta wóda pita w brudnych palarniach. To te noce kiedy za oczami noszę diabła. Znajdź mnie tam gdzie +4822.
|
|
|
|
kiedy za oczami noszę diabła, znajdź mnie tam, gdzie +4822
|
|
 |
|
nigdy nie czułem się lepiej i beznadziejnie jednocześnie
|
|
|
|
w dzień jest jako tako, ale w nocy zaczynam o niej myśleć. to wszystko zaczyna się właśnie w nocy. mam własne kino, ale ja z tego kina nie mogę wyjść. i to są właśnie moje noce.
|
|
|
|
Będę wszędzie, wszędzie będę nawet gdy mnie już nie będzie
|
|
|
|
lodowata jak spojrzenie ojca gdybym powiedział "to mój chłopak Andrzej, kochamy się"
|
|
|
|
"Maćku czasami w życiu bywają chwile które należy przeżyć w butach innych niż te do biegania."
|
|
|
|
nie jestem artystką, bo nie mieszkam pod mostem
|
|
|
|
Dodaj komentarz
