 |
darza się, że szczęście przybiera postać człowieka, jest w nim i dzięki niemu, jest tak nieskazitelnie czyste, że wiem, że jest prawdziwe, a obok będzie już zawsze.
|
|
 |
Lubię ten stan, rozkoszne sam na sam.
|
|
 |
" Z całowaniem jest jak z jazdą na rowerze albo na wrotkach, nabyta umiejętność zostaje nam już do końca życia. Pocałunki idealnie określają nas, szczerze pokazują nam i innym jak bardzo namiętni, czuli i uczuciowi jesteśmy naprawdę. Podczas rozmowy możemy zawsze udawać i grać kogoś, kim nie jesteśmy, podczas pocałunków dowiadujemy się o drugiej osobie wiele, bo pocałunki mówią więcej niż słowa. " ..
|
|
 |
" Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat bo wysiadam
/Przez życie nie chce gnać bez tchu. " ..
|
|
 |
Dlaczego tak jest, że jeśli kogoś chce się unikać, to widzi się tę osobę prawie codziennie, mija się ją nawet wtedy, kiedy zdąży się pomyśleć, że jeśli spokojnie wyszło się z domu, nie zauważając jej, to pewnie już dzisiaj się jej nie zobaczy. A ona pojawia się znikąd. Jakbyście chodzili zawsze tymi samymi drogami, jakbyście podobnie myśleli, jakbyście szukali się wzajemnie. Jednak ty, jak na złość, nie chcesz mieć akurat z nią nic wspólnego. A przypadkiem spotykać kogoś zupełnie innego..
|
|
 |
" Wychodzi na to, że jak coś powiesz jest źle, a jak nie powiesz jeszcze gorzej. " ..
|
|
 |
Luty był cholernie zimny tamtego roku, bo wszyscy byli ubrani jak na wyprawę na Antarktydę. Poza nimi – oni zawsze rządzili się własnymi prawami. Uwielbiali przyciągać zdziwione spojrzenia przechodniów, gdy szli chodnikiem w letnich płaszczach z lodami w dłoniach. Bo w sumie, dlaczego nie? Ktoś im zabrania jeść lodów zimą? Im nawet nie było zimno, gdy spacerowali wśród zziębniętych Anglików, przeklinających panującą wokół aurę. Gdy wpadli kilka godzin później do mieszkania, otulili się kocami i z całą górą czekolady położyli przed telewizorem, czekając na kolejny odcinek ukochanego serialu. Ona oparła głowę o jego ramię i z cichym westchnieniem zamknęła oczy. On był zafascynowany filmem, a ona oddaliła się w czasie o kilkanaście miesięcy.
|
|
 |
Drżącymi dłońmi wsunął na jej palec pierścionek, z nerwów potrącił kieliszek wina i wylał na jej ukochaną suknię jeszcze zanim dziewczyna zdążyła odpowiedzieć na jego pytanie, myślał że właśnie wszystko stracił. Ale zapomniał o jednej rzeczy – miał obok siebie ją, jego anioła stróża. Nie posiadał się ze szczęścia, gdy jego anioł tylko się uśmiechnął, szepnął „niezdara, nie mogę cię tak samego zostawić” i go pocałował.
|
|
 |
Uwielbiał spędzać z nią czas, oglądając filmy w telewizji, robiąc jajecznicę, rysując jakieś ludziki w jej rysowniku, śpiewać stare piosenki The Beatles w barze karaoke, przytulać za każdym razem, gdy na dworze szalała burza, a ona drżała ze strachu, obsypywać pocałunkami, poprawiać zabłąkane kosmyki włosów, które zasłaniały jej oczy, przyglądać się jej twarzy, gdy była nad czymś skupiona, uwielbiał czuć jej obecność.
|
|
 |
Niektóre rzeczy zdarzają się tylko w filmach, a niektóre są tak zwyczajne, że ich nie dostrzegamy. Co byście powiedzieli o człowieku, który codziennie zachwyca się aromatem kawy, kupionej w jakimś stoisku po drodze do pracy? Albo o kimś, kto cieszy się z deszczu, słońca czy śniegu?
Prawdopodobnie prychniecie i stwierdzicie, że ten gość jest nienormalny. Ale co by było, gdybyś nagle stracił to, z czego ten „nienormalny” tak się cieszył? Co by się stało, gdyby cały twój świat nagle zniknął, a na jego miejscu zjawiła się jakaś żałosna parodia życia, w której nie byłoby najważniejszej osoby w twoim życiu? Nic nie miałoby sensu, kawa nigdy nie byłaby taka sama, deszcz za mokry, słońce za gorące a śnieg za zimny?
|
|
 |
forever young, i wanna be forever young
|
|
 |
ciesz się grą, ciesz się tym co masz. trzeba zasmakować pełni życia i zawsze czuć się zwycięzcą.
|
|
|
|