 |
|
Ja żyje obok Ciebie i żyłam cały czas,
chociaż nie pamiętam kiedy byłeś tu ostatni raz.
|
|
|
|
Przeraziłam się widząc, że Twoje oczy nie mają już żadnej głębi,
że moje odbicie już w nich nie mieszka.
|
|
|
|
- Wiesz jakie jest moje największe marzenie? - spojrzała na misia siedzącego w kącie.
- Żebym położyła się spać wieczorem u jego boku.
A rano, żeby on wciąż tu był. Rozumiesz? Chcę tylko, żeby tu był.
|
|
|
|
W którymś momencie zaczynasz patrzeć na pewne osoby inaczej.
Zauważasz, że więcej was dzieli niż łączy.
Nikt nie jest w stanie wytrzymać twojego obłędu.
On też wytrzymał tylko przez chwilę,
potem sam odszedł jak inni.
|
|
|
|
Może będziesz wtedy stał w kolejce po fajki
a może będziesz słuchał dobrego rapu.
Albo będziesz z nią, poczujesz jej zapach
i stwierdzisz że nic nie dorówna mojemu.
Ale zatęsknisz.
Przeleci Ci przed oczyma wszystko.
|
|
|
|
Jestem rozdarta między pamiętaniem,
a pozostawieniem tej części życia daleko za sobą.
|
|
|
|
A największą moją wadą było to,
że kochałam na zabój jednego, jedynego faceta.
Jego imię było moim mottem.
Pierwszą literę miałam wytatuowaną na karku,
wodę toaletową trzymałam w szafce, bo on tak pięknie pachniał.
Spałam, wtulając się w jego bluzę, a w portfelu nosiłam jego zdjęcia.
Tak. To prawda co mówiła mi przyjaciółka:
to naprawdę była chora miłość.
Psychiczne uzależnienie.
|
|
|
|
Miłość jest tym, co wywołuje twój uśmiech,
kiedy jesteś zmęczony.
|
|
|
|
Kiedy się czuje pociąg fizyczny, nieczystą namiętność fizycznych kształtów,
to nie jest miłość.
Miłość jest pożądaniem czyjeś duszy.
|
|
|
|
Widzę świat poprzez brudną
samotną mieszankę myśli.
|
|
|
|
Nie chcę już chwilowego szczęścia, tak delikatnego i ulotnego,
pozwól mi Panie na coś trwalszego, na choć jeden powód do uśmiechu,
tylko jeden, niezaprzeczalnie wieczny, reszta może się walić,
bylebym miała pewność, że fundament zawsze będzie na swoim miejscu,
bez względu na to jak wielkie zniszczenia poniesie reszta mojego świata,
świata, który zawsze zacznę budować od nowa, zawsze na tym samym fundamencie,
dobrze wiesz Boże, że to na tym chłopcu chcę oprzeć swoje życie.
|
|
|
|
I potem, dużo później, zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli i możesz wlać w tę dziurę bardzo dużo, mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
