|
Przyszedł do niej do domu, siedziała na werandzie w jego bluzie. Nie zauważyła go. a on cały czas się do niej zbliżał z uśmiechem na twarzy. Kiedy zobaczył wyraz jej twarzy, jego uśmiech zniknął. Była smutna, płakała. Podszedł do niej , objął ją i zapytał "Co się stało kochanie?". Wtuliła się w niego i zaczęła szlochać. Po chwili podniosła głowę, jej oczy były czerwone od płaczu i smutne, powiedziała do niego "Przykro mi, ale nie możemy dłużej być razem". Szybko podniósł się z kolan i stanął przed nią, również miał łzy w oczach, zapytał "Ale dlaczego? przecież ja Cię kocham i myślałem , że Ty też mnie kochasz". Wzięła go za rękę, spojrzała w te jego cudne oczy i powiedziała "Kocham Cię najbardziej na świecie, ale Ty zasługujesz na kogoś lepszego. Ja mam białaczkę". Wtedy on wszystko zrozumiał, pocałował ją , mocno przytulił i powiedział "Kocham Cię i zawsze będę Cię kochał i nic ani nikt tego nie zmieni, i zawsze będę przy Tobie". Stali tak przytuleni i płakali oboje.
|
Pokaż komentarze (1)
