 |
|
wszystko będzie możliwe, gdy sam dla siebie przestaniesz być przeszkodą
|
|
|
|
nie musimy przecież być z kimś razem, żeby czuć się z nim związanym bardziej niż z kimkolwiek w świecie
|
|
|
|
jakie to dziwne. gdy człowiek jest szczęśliwy, często nawet o tym nie wie. nie zdaje sobie z tego sprawy. dopiero później, żyjąc wspomnieniami, zauważa, że to, co go wtedy spotkało, to było właśnie szczęście
|
|
|
|
być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze
|
|
|
|
„nie odezwała się ani razu. nie znam przyczyny. być może oboje boimy się odezwać. być może żadne z nas nie chce usłyszeć, że druga osoba nie chce rozmawiać, a może każde z nas jest zbyt dumne i nie chce wyjść na tego, który desperacko szuka kontaktu. może po prostu jej nie zależy? tak to już bywa. mija tydzień bez kontaktu, potem miesiąc i nagle przerwa robi się tak długa, że głupio jest chwycić za słuchawkę. więc nie dzwonię”
|
|
|
|
zanim znów bez oporu pójdziesz tam gdzie oni, zrozum- idąc śladami innych nie zostawiasz swoich
|
|
|
|
teraz nie pora myśleć o tym, czego ci brak. lepiej pomyśl, co możesz zrobić z tym, co masz
|
|
|
|
wygląda na to, że każde pokolenie musi przeżyć swoją wojnę
|
|
|
|
trzeba wszystko uporządkować. musisz się zdecydować, czego chcesz się trzymać. musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło. i czasami ustalić, czego nigdy nie było. i musisz sobie pewne rzeczy odpuścić
|
|
|
|
spróbuj nie opierać się zmianom, które napotykasz na swojej drodze. zamiast tego daj się ponieść życiu. i nie martw się, że wywraca się ono czasem do góry nogami. skąd wiesz, że ta strona, do której się przyzwyczaiłeś, jest lepsza od tej, która cię czeka?
|
|
|
|
może warto dalej żyć, przetrwać złe chwile i później z pobłażliwym zdumieniem przypomnieć sobie te drobne okruchy klęsk i dziwić się, że tyle mogły znaczyć
|
|
|
|
Dodaj komentarz
