 |
Ach, jaki to będzie piękniasty rok. Dwa tysiące piękniasty.
|
|
 |
" (...) a teraz tak jakbyśmy nigdy się nie znali "
|
|
 |
Ach, jaki to będzie piękniasty rok. Dwa tysiące piękniasty.
— red. Piotr Kaczkowski, Minimax 03.01.2015
|
|
 |
W Boże Narodzenie braki we własnym życiu bolą najbardziej.
|
|
 |
Boli tylko wtedy, gdy pozwolisz, żeby bolało.
|
|
 |
za wcześnie. dziewietnascie lat to czas na motylki w brzuchu, na fruwanie trzy metry nad ziemią, na długie pocałunki i krótkie nieobecności. na dotyk rzęs na policzku i dłoń w dłoni. na niekoniecznie przemyślane decyzje, ale za to na szczęście w atomach powietrza. na radość ze spotkania i smutek przy chwilowym rozstaniu. na tęsknotę. na usta przy ustach. na szaleństwo, na urok zakochania, czasem dziecinnego, ale w tym wszystkim pięknego. najpiękniejszego.
|
|
 |
'Nie mów 'może', jeśli chcesz powiedzieć 'nie'.
|
|
 |
czemu tak jest, że to ja ciągle się muszę starać o innych?
|
|
 |
https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/10891545_376385709198194_155141083969021511_n.png?oh=222bfd556d23f0ef5003a2f591010aef&oe=5538E876&__gda__=1428712887_a8e5981c439bb9ce5f92a18122d7d24e
|
|
 |
Mój mały przyjacielu, papierosie.
Spędziłem z tobą więcej czasu niż z kimkolwiek.
Niszczmy się nawzajem, czule
zobowiązani.
|
|
 |
i znów wesoło w błoto kierujemy życie
— Charles Baudelaire
|
|
|
|