 |
|
słowo jest ogniem, milczenie jest lawą
|
|
|
|
czy z panem pójdę do piekła?
|
|
|
|
ciągle z dna pamięci wypływasz mi jak topielec
|
|
|
|
po co iść tropem tego co już się skończyło?
|
|
 |
|
może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmarniejszym słowem. i każdego słowa niewypowiedzianego na tym świecie żałować. tylko że będzie za późno. a ileż takich słów niewypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim, i gnije i ani mu potem w cierpieniu nie służy, ani w pamięci. to po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?
|
|
|
|
nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy
|
|
|
|
chyba to sprawił wrzesień, że prawie nic już nie czuję
|
|
|
|
jedna, mała myśl rysą jest na szkle
|
|
 |
|
Zobaczylem nasz koniec, zanim to sie zaczelo
|
|
|
|
okazuje się, że tydzień mogę bez ciebie wytrzymać, od biedy dwa, ale potem to już zaczynają mnie boleć te wszystkie miejsca, którymi cię nie czuję.
|
|
|
|
mógłbym jeszcze dużo pisać o tym, jak mnie bolało wszystko, jak nie umiałem o tym mówić, jak te emocje mi się odkładały w plecach i nie mogłem spać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
