 |
Droga do szczęścia jest jak labirynt. Po drodze trzeba dokonywać wielu wyborów. Ważne, by te wybory były poprawne.
|
|
 |
Kiedy w końcu uwalniamy się od własnej przeszłości, która tak skutecznie zatruwała nam dalsze życie.. teraźniejszość stawia nas w kolejnej chorej sytuacji, która zatruje nam przyszłość.
|
|
 |
Nie pragnę idealnej miłości, nie chcę idealnego szczęścia. Chcę Ciebie, chcę wiedzieć, że jesteś mój i mieć pewność, że nigdy nie odejdziesz. Chcę naszej miłości, wciąż błądzącej i tak często zakrapianej łzami. Jesteś moim jedynym nieidealnym szczęściem i to właśnie o Ciebie chcę walczyć, chcę starać sie o naszą wspólną przyszłość. Wiem, że jest trudno, czasem nie do zniesienia, ale przynajmniej wiem, o co walcze i wiem, że warto. Kocham Cie a miłość wcale nie jest łatwa.
|
|
 |
Mimo wszystko jesteś moim ulubionym wspomnieniem. / s.
|
|
 |
'Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę, zawsze pozostawiając jakiś ślad - w twarzy, w ruchach, w spojrzeniu - tworzą bariery psychiczne, kompleksy. Nie pomoże wódka, nie pomoże szarpanie się w skrajnościach.'
|
|
 |
'Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.'
|
|
 |
Zostawiłeś bałagan w moim życiu, nie zdążyłeś tego poukładać. Zniknąłeś zbyt szybko. Zabrałeś ze sobą szczęście, burząc wszystko to co tylko dzieki Tobie odbudowałam. Wróć
|
|
 |
nie mów mi, że z czasem zapomnę twą twarz skoro co noc odwiedzasz mnie w snach i dokądkolwiek idę -spotykam Cię, nieważne czy w śnie, czy w tłumie, zawsze jesteś obok.
|
|
 |
zbyt często ból zamyka ci możliwości na jakiekolwiek słowa.
|
|
 |
Odszedłeś nagle, tak samo jak nagle się pojawiłeś. Szkoda tylko, że ja nie potrafię nagle zapomnieć
|
|
 |
Nie mogę dawać Ci kolejnych szans w nieskończoność. Nie mogę w nieskończoność umierać.
|
|
 |
'Smutek to uczucie, jak gdyby się tonęło, jak gdyby grzebano cię w ziemi. Zanurzam się w wodzie, która ma płowy kolor rozkopanej gleby. Każdy oddech dusi. Nie ma niczego, czego można by się przytrzymać, niczego, w co można by się wbić pazurami. Nie ma wyjścia, trzeba odpuścić. Odpuścić. Poczuć wokół siebie ciężar, poczuć kurczenie się płuc, powoli narastające ciśnienie. Pozwolić sobie na to, by opaść głębiej. Nie ma nic, tylko dno. Nie ma nic, tylko smak metalu, echo dawnego życia i dni, które zlewają się w ciemność.'
|
|
|
|