 |
Całe życie człowieka jest tylko podróżą do śmierci.
|
|
 |
Nieważne, że czasami będziesz miała ochotę wszystko rzucić i poddać się. Nieważne, że wielokrotnie stwierdzisz, iż to nie ma sensu. Nieważne, że poczujesz nagle, iż wszyscy wokół spiskują za Twoimi plecami, odbierając Ci szczęście. Nieważne, że momentami będziesz zmęczona. Nieważne nawet, że będziesz sama, że będzie szaro, zimno i jakoś nie tak... Jesteś warta wszystkiego. Wygrasz.
|
|
 |
Moja refleksja jest taka, że ludzie są popierdoleni.
|
|
 |
nie zdawałam sobie sprawy, że można tak bardzo za kimś tęsknić, że serce się rozpada z bólu.
|
|
 |
po co jest to wszystko skoro znów wybucham gniewem?
|
|
 |
popatrz jak czas zmienia.
|
|
 |
jestem dla Ciebie tylko przeszłością więc otrzyj łzy kiedy mnie zabraknie.
|
|
 |
już nie ma wartościowych słów, są tylko blizny, łzy, tęsknota i wspomnienia które nie pozwalają mi normalnie żyć.
|
|
 |
tak szczerze mówiąc lubiłam wszystko związane z Tobą
|
|
 |
jaki sens życie ma żyć tylko dla siebie? pamiętam tamte chwile, kiedy dzieliliśmy wspólnie, nie wierzę, że już tyle czasu nie ma nas a ja wciąż mam Cię w sercu. chyba coś ze mną nie tak.
|
|
 |
Patrząc z perspektywy czasu stwierdzam, iż te kłótnie Nam pomogły, zawsze próbowaliśmy dojść do porozumienia, choć często jedno chciało dogryźć drugiemu, chciało go powalić swoimi argumentami. Ale pamiętasz? zawsze wychodziliśmy z tego bez szwanku, bez uszczerbku, kochaliśmy się tak samo, śmiem myśleć iż nawet bardziej, nieraz traciliśmy swoje zaufanie, lecz później udowadnialiśmy ze zdwojoną siłą jak bardzo na nie zasługujemy, walczyliśmy o siebie nawzajem, pokazując, że zależy Nam na sobie, że jesteśmy jednymi z tych, którym dane będzie kochać się już po kres tego co najcenniejsze otrzymaliśmy od Boga, po życia kres, Skarbie.
|
|
|
|