 |
|
Najchętniej powybijałabym Ci te twoje pierdolone, białe ząbki. Bo mam taki sentyment do twojego uśmiechu, że pomimo tego, że już zapomniałam o wszystkim co z Tobą związane, ten twój jebany zaciesz wciąż tkwi w mojej pamięci. //ejczujeszto.
|
|
|
|
Czuję coś dziwnego, coś co promienieje we mnie od czarnych botków, po ufarbowany, rudy łebek.Nie wiem co to jest, ale podoba mi się. Nie pozwala mi myśleć o problemach, a w zamian oferuje szczęście w pakiecie z wiecznym, szczerym uśmiechem. //ejczujeszto.
|
|
|
|
Spierdalaj. Wyjdź. Zrób coś, żebym nie musiała Cię widywać, nie wiem, przeprowadź się, najlepiej wyjedź z kraju. Bo jedyna rzecz do jakiej mi się przydałeś, to noszenie mojej torebki. PS: Oddaj mi ten rok życia, który zmarnowałeś. //ejczujeszto.
|
|
|
|
Z racji gdyż braki w moim życiu doskonale wypełnia zielona herbata, po dłuższym zastanowieniu, z ręką na sercu mogę stwierdzić iż ty, nie jesteś mi do tego potrzebny. Za dużo szkód wnosisz do mojego życia, żeby patrzeć na zyski. //ejczujeszto.
|
|
|
|
Kochasz mnie nad życie? Zrobisz dla mnie wszystko? Pierdol pierdol. Znajdź sobie lepsze argumenty na przekonanie mnie, abym została. //ejczujeszto.
|
|
|
|
Ja już wiem w czym problem. Nie starasz się bo wiesz, że nie musisz. Jesteś święcie przekonany, ze i bez tego zawsze będę twoja. I właśnie teraz nadeszła pora, aby wyperswadować to z twojej czarnej główki. Nie będziesz mój, a ja nie będę twoja, jasne? //ejczujeszto.
|
|
 |
|
a później nadchodzi taki moment, kiedy jesteś w stanie oddać wszystko za to, aby zasnąć w jego
objęciach. nawet parę Twoich najukochańszych butów, które mówią do Ciebie 'mamo'.
|
|
|
|
w końcu kochasz kogoś na taką skalę, że nawet słowa 'kocham Cię' wydają się prymitywniejsze od 'czy chcesz kawy?', a zdanie 'z czym chcesz kanapkę' ocieka zdecydowanie większym pożądaniem.
|
|
|
|
kiedyś zrozumiesz, że byłeś dla mnie zbyt ważny. zbyt ważny, abym mogła zostać. wierzę, że nadejdzie dzień kiedy będziesz mi wdzięczny i pojmiesz, że moje odejście było największą deklaracją miłości. tej prawdziwej, gdzie stawiasz szczęście drugiej osoby nad własne.
|
|
|
|
mam swoją ulubioną łyżeczkę, którą zawsze mieszam herbatę. ulubioną sukienkę, którą zawsze zakładam na nasze wspólne wieczory. mam też ulubione ulubione czekoladki, które zawsze podnoszą mi poziom endorfin we krwi kiedy nie ma Cię obok. Ciebie też mam ulubionego. jednak różnica między Tobą, a łyżeczką, sukienką czy czekoladkami jest taka, że po nie zawsze mogę sięgnąć i mieć pewność, że nie powiedzą mi, że nie mają czasu na spacer boso po śniegu bo wychodzą z kolegami na piwo.
|
|
|
|
nic nie irytuje mnie bardziej niż facet, który wyznaje Ci miłość, a na drugi dzień udaje wielce obrażonego bo powiedziałaś 'dzieńdobry' do przystojnego Pana z warzywniaka. jednak nic nie przebije potęgi głupoty, kiedy dasz mu kosza, a na drugi dzień będzie udawał, że to facet ma w sklepie niedobre buraki, a ta ogólne oburzenie nie miało z Tobą nic wspólnego.
|
|
|
|
[cz.1]podekscytowana podbiegła do drzwi, słysząc ówcześnie pukanie. wszedł do mieszkania, zakrywając twarz dłońmi. nie zwróciwszy na to uwagi, zaczęła skakać czując przepełniającą ją euforię. - upiekłam Twój ulubiony sernik. pamiętasz, kiedy za pierwszym razem się spotkaliśmy to właśnie tak uroczo go zjadałeś i ... - zamknij się! - krzyknął. - mam w dupie jakiś sernik, rozumiesz?! - popatrzył na nią rozgoryczony. uklękła obok krzesła na którym siedział. - brałeś. - powiedziała chwytając jego twarz w dłonie. - znowu brałeś. ale przecież obiecywałeś ... - takie obietnice, są nie do dotrzymania, maleńka. - powiedział zaciskając zęby. - musisz się idź leczyć. tak dłużej być nie może. - że co?! będziesz mi mówiła co mam robić?! zapomnij. zapomnij o mnie, o moich dragach. wymiękam. - powiedział, podnosząc się z krzesła. - chce Ci pomóc, rozumiesz? - powiedziała z troską w głosie. - pomożesz mi jeżeli przestaniesz się wpierdalać. - odpowiedział.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
