 |
|
To nieprawda, że ciebie już nie mam.
|
|
|
|
"- Gdzie popełniłem błąd łącząc tych ludzi? - zapytał Kupidyn i popadł w dalsze zamyślenia. Miał dość pracy na dziś, mimo to, ta para szczególnie go intrygowała".
|
|
|
|
Chciałabym umrzeć dla ciebie,
umarłabym dla ciebie.
Dlaczego tego nie widzisz?
Dlaczego nie czujesz tego co ja?
|
|
|
|
Usiadłam na łóżku i zaczęłam czytać, wszystko od początku.
|
|
|
|
Tak. My byliśmy.
Byliśmy dawno temu...
|
|
|
|
"I oby to był mój koniec. Tak byłoby lepiej, nie musiałabym więcej zadręczać się tobą".
|
|
|
|
Nigdy nie było Nas, teraz też nie będzie.
|
|
|
|
"Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci, nie wolno rozdrapywać przeszłości. Przepraszam, ja tak nie potrafię. Ciągle mam w oczach nasze ostatnie spotkanie, spojrzenie i mimo przyrzekań, że będę cię ignorować, nie potrafię. Zastanawiam się, jak można być tak beznadziejnym? Przecież to ja, ja sama, napycham się nadzieją i staram się wmawiać sobie, że będzie dobrze".
|
|
|
|
Nie będę o tobie myślała, twój czas się skończył.
|
|
|
|
"- Kochałam go. - wyszeptałam. Tak, kochałam cię. Patrzyłam bezradnie, jak odwracałeś się ode mnie. Jak cieszyłeś się, gdy ja płakałam. Kiedy cudem zapomniałam o tobie, wróciłeś. - I chyba nadal... - słowo, które miałam na myśli nie potrafiło przejść mi przez gardło".
|
|
|
|
"Wielkość niewypowiedzianych słów rośnie i rujnuje nas każdego dnia...".
|
|
|
|
Dlaczego to robiłeś? Prowokowałeś i uczyłeś mnie kochać cię jeszcze bardziej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
