 |
|
Codzienność jest okrutna, życie to prostytutka. A szczęście w kartach i miłości to chyba tylko Bóg ma.
|
|
|
|
Nie potrafię opisać tej blokady, gdy mając oczy pełne łez, uśmiecham się dla niepoznaki.
|
|
|
|
Dziękuję Ci, że byłeś bo nie mogę powiedzieć, że jesteś . Dziękuję za te wszystkie zdjęcia których mam sporo . Za te sms'y wysyłane do siebie . Za przyjaźń . Za te wszystkie głupawki i przeżycia . I choć nasza przyjaźń była błędem, była chyba jedyną prawdziwą przyjaźnią
|
|
|
|
I pomyśleć, że Bóg stworzył człowieka by ranił
|
|
|
|
- znowu się pan kłóci? - z panią zawsze. nie znam nikogo, kto by się ładniej oburzał.
|
|
|
|
boję się mówić o tym, jak cudownie się czuję. boję się zagłębiać w ten kolor oczu i pokochać ten sposób żartowania. boję się złapać Twoją dłoń i powiedzieć 'ufam'. panicznie boję się szczęścia, bo wiem, że nie przetrwam, gdy kolejny raz zniknie mi w mgnieniu oka..
|
|
|
|
dzień dobry panu. muszę przyznać, jest pan niesamowity. żeby tak zawrócić tej pani w głowie? to prawdziwa sztuka. bo wie pan, ta pani nigdy w swoim życiu tak mocno nie kochała. to wspaniałe, nie sądzi pan? ale proszę pana, niech pan tego nigdy nie zrujnuje. złamałby pan tej pani serce. nie chciałby pan tego, prawda? niech pan powie, że tak. niech chociaż pan stanowi wyjątek wśród pozostałych nieczułych panów, bardzo pana proszę
|
|
|
|
samotny człowiek potrafi przywiązać się do każdego ciepłego słowa, jakie usłyszy
|
|
|
|
rozstawiłeś straże wokół moich snów. daj mi wreszcie spokój - dosyć mam już słów.
|
|
|
|
za każdym razem, gdy się z kimś rozstajesz, zostawiasz u tego kogoś kawałek swojej duszy. a ten ból, to jest brak tego kawałka. boli, bo jest u kogoś innego. ten kawałek kiedyś wróci, ale to trwa długo. czasem widzę te kawałki na różnych ludziach jako takie małe niebieskie światełka. kawałki dusz ludzi, którzy cię kiedyś kochali i już nie kochają. wszyscy mamy na sobie takie światełka...
|
|
|
|
kawa stygnie. uczucia gasną. piwo traci gaz. namiętność wietrzeje, a ludzie zwyczajnie odchodzą. a my nie potrafi się pogodzić z ich odejściem.
|
|
|
|
Znać drugiego człowieka, to nie znaczy wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez, a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć, a zarazem smucić się razem z nim ..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
