 |
w końcu zdejmuję świat, który niosłam na barkach.
|
|
 |
niech się rozpłynie przeszłość jak z papierosa dym.
|
|
 |
zwykły szary dzień, ludzie kolorują wódką.
|
|
 |
Wyobraź sobie niezależny świat niepodległych prawd, gdzie wszystko tworzysz sam.
|
|
 |
nie sądziłam, że mogę tak pokochać, że aż mnie to boli .
|
|
 |
jest tak, jak miało być, ale Ciebie przy mnie nie ma.
|
|
 |
mów do mnie, Twój głos mnie uspokaja.
|
|
 |
usiądźmy przy zachodzie słońca, jak dawniej. pamiętasz tamte dni?
|
|
 |
połknę Cię, jak dzisiejszą pigułkę.
|
|
 |
a żyć możesz dzięki temu, za co możesz umrzeć
|
|
|
|