 |
|
ciągłe udawanie nie przyniesie niczego dobrego.
oni myślą, że jesteś szczęśliwy,
ale to nigdy nie sprawi,
że poczujesz się lepiej.
|
|
|
|
mój kochany, drogi kochanku, który serce zatraciłeś w moim. Ty, który wieczorami wysyłasz mi sms'a na dobranoc choć kłócimy się w nieskończoność, Ty, który otulasz mnie gdy mi zimno, a gdy płaczę ocierasz łzy i mówisz " nie płacz maleńka"... nie mam pojęcia jak powiedzieć Ci, że Cię nie kocham...
|
|
|
|
Nasze pokolenie, nasączone bólem i łzami, wódką i fajkami. Pęknięte serca i poszarpane dusze. Sztuczne uśmiechy i sztuczne ciała. Fałszywe gesty i dwulicowe zachowania. Brudni, puści, zagubieni, samotni.
|
|
|
|
Wiesz na czym polega moja nauka? na ustawieniu fotela naprzeciwko okna, rozwaleniu się na nim, ułożeniu nóg na gorącym kaloryferze, z kubkiem gorącej herbaty w dłoni i w ogromnym swetrze.. ah! i przy zgaszonym świetle, tak. zasiadam i patrzę prosto w to okno, widok na gwiazdy i jedna myśl - właśnie
|
|
|
|
Jeśli przyjdzie nam się spotkać jeszcze raz, proszę, powiedz, żebym odeszła. Twoje pojawienie się rozbudzi tę nadzieję, którą zgasiłam nocami przelanych łez. Nie próbuj jej zapalać jeśli nie kochasz. Nie próbuj kłamać, bo choć będę wiedziała, że to nieprawda, uwierzę Ci. Wiesz czemu? Bo oddałabym wszystkie moje pieprzone anioły, żeby z Tobą móc przeżyć następny dzień.
|
|
|
|
Osiemnaście lat, zupełnie jak osiemnaście ran.
|
|
|
|
Jestem szczęśliwa chociaż nie ma ku temu większych powodów.. Nie ważne ,że pada, że nie ma mojej przyjaciółki. Cieszę się bo wiem ,że moi bliscy są bezpieczni i nie muszę martwić się o jutro. Jestem tu i teraz i to jest cudowne.
|
|
|
|
Twoje życie – ciągły ból i strach,
Twoje życie – kilka nieudanych zmian,
Twoje życie – wiele heroicznych prób.
|
|
|
|
nie chcę tak po prostu pożegnać się i odchodząc, zostawić po sobie miliony wspomnień, wspólne marzenia i sny zakopane gdzieś na dnie Naszych serc. nie chcę zapomnieć o tym co Nas łączyło a co dzieliło, o każdym Twym uśmiechu i zaufaniu, którym zawsze darzyłam ponad wszystko. nie potrafię i nie chcę wyrzucić Cię z serca, wymazując z pamięci szczęście, które dawałeś mi swą obecnością.
|
|
|
|
Zalewa mnie fala myśli i pytań. Dlaczego, a co by było gdyby, czemu tak a nie inaczej ?! Tylko ty potrafisz na to odpowiedzieć, jednak tego nie robisz. Wolisz zbywać mnie tanimi tekstami niż zwyczajnie określić nasz grunt. Przez tą niepewność nie mogę ruszyć się z miejsca, stoję jak wbetonowana w podłogę. Modlę się by któryś dzień przyniósł mi odetchnienie , i wreszcie pozwolił mi ukojenie..
|
|
|
|
- Mamusiu – zapytała 7-letnia dziewczynka – skąd wiemy, że się zakochaliśmy?
- Widzisz, Kochanie… - zaczęła matka – to tak jak z gwiazdami.
- Z gwiazdami? – Zdziwiło się dziecko.
- Tak, Skarbie. – Uśmiechnęła się łagodnie kobieta. – Gdy zerkniemy na niebo nocą, widzimy miliony malutkich świecących punkcików. Dopiero po jakimś czasie dostrzegamy, że jedna z nich świeci najjaśniej. Tylko dla nas. Staje się tą najważniejszą – naszą gwiazdką.
|
|
|
|
Zamknij oczy i wyobraź sobie nas. Razem. Siedzimy trzymając się za ręce na jakiejś poobdzieranej ławce, a zimno przenika nasze ciała i tylko równe bicie naszych serc ogrzewa nas od środka. Nie obchodzi nas to, że zaraz zacznie padać, że zmokniemy, bo pewnie nie zdążymy dobiec do domów. Delektujemy się tylko smakiem naszego wspólnego czasu wiedząc jak bardzo się kochamy. Pytasz mnie czy nie jest mi zimno i mimo moich zaprzeczeń okrywasz mnie swoją bluzą. Czujemy pierwsze krople deszczu płynące po naszych twarzach i uśmiechamy się do siebie nawet nie próbując uciec. Jesteśmy dla siebie wszystkim, a w tej chwili nie liczy się nic poza naszymi słowami wypowiadanymi szeptem. Mija chwila, a my już jesteśmy cali mokrzy. Nie potrafimy się pożegnać, bo czujemy niedosyt spędzonego razem czasu. A teraz otwórz oczy. Widzisz? Nie ma mnie obok Ciebie i tak naprawdę wcale tego nie żałujesz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
