 |
mieszam w kubku z kawą, za oknem wiatr zrywa liście z drzew, które dopiero co tam wyrosły. na zegarze wybija równa 7 rano, podle się czuje, jak plama, która ścieka krawędzią stołu. wracam do łóżka, łóżka z mężczyzną w środku. stawiam kubek na biurku, wszystko już okej. Nie czuje się podle, przytulam jego ciepłe ciało, uśmiecha się do mnie zaspany. Już wiem... nie ma we mnie nic podłego.
|
|
 |
Jesteśmy pokoleniem niespełnionych miłości,
przepłakanych nocy, bólu łagodzonego
kieliszkami wódki i płuc zanikających
od papierosowego dymu.
Jesteśmy pokoleniem uczuc, które targają
nami tak, jak powinny targac każdym człowiekiem.
|
|
 |
stałam się miękka, jak czekolada zostawiona na słońcu w upalny dzień,
cholera, prześlizguję Ci się między palcami...
|
|
 |
Jest pewne imię, które ciśnie się na usta, kiedy ktoś pyta za czym tęsknię.
|
|
 |
chciałabym czuć, że życie nie jest pierdolonym żartem.
|
|
 |
Prawdziwa miłość jest wtedy, gdy ona stanęłabym przed nim nago, a on i tak patrzyłby jej w oczy.
|
|
 |
Z każdym dniem coraz bardziej się w Tobie zakochuje. Z każdym dniem chcę czuć Twoje ciepło przy mnie. Czuję, że jesteś jedyną osobą dla której mogłabym iść na koniec świata. Dla mnie jesteś, po prostu jesteś i chcę żebyś był. Zawsze, bo kocham Cię.
|
|
 |
- Popatrz na mnie. Co widzisz? - Całe moje życie
|
|
 |
świat jest strasznym miejscem. tysiące rzeczy może dziennie nas zabić. jak możesz tego nie widzieć?
|
|
 |
ten kto przeżył wiele złego potrafi najmocniej kochać. / the_words_flow
|
|
 |
są rzeczy bardziej pociągające, niż czyjś ból. nie sądzisz?
|
|
|
|