|
To coś wspaniałego, owo dokładne i obszerne studium, które Stwórca poświęcił wielkiemu dziełu unieszczęśliwieniu człowieka.
|
|
|
Któż nie czuje się niekiedy przygnieciony ciężarem własnego skażenia, niezdolny uczynić nic wielkiego, szlachetnego, sprawiedliwego?
|
|
|
Każda godzina w społeczeństwie ludzi otwiera grób i każe płynąć łzom.
|
|
|
Serce nasze to instrument niezupełny, lira, w której brakuje strun, tak iż akcenty radości trzeba nam oddawać w tonach przeznaczonych dla westchnień.
|
|
|
Po co pytać człowieka, gdzie idzie. Jak ktoś idzie, to gdzieś idzie, sam wie najlepiej, gdzie idzie, nie muszą zaraz wszyscy wiedzieć, gdzie idzie.
|
|
|
Oceniała ludzi zbyt pochopnie i przyklejała im łatki. Do niego od razu przypasowała: "mój".
|
|
|
lubię na zaparowanych oknach w autobusie pisać jak bardzo Cię kocham .
|
|
|
Drżę, kiedy myślę o Twych mocnych dłoniach obejmujących kruche szkło.. Od Twego ciała cień pada na wszystkie moje sny i świt krwawi codziennie zabitą nadzieją...
|
|
|
♥Dzień jest tylko kolekcją godzin.
|
|
|
Mówię głośno, jestem szczera, wybaczcie mi!
Koniec hipokryzji, kończę z tym!
Mam dość „ nowomowy"!
Spójrzcie na mnie, nie mam wam za złe tego jak się zachowujecie!
Taka jestem! Mam dosyć waszych dobrych manier, to nie dla mnie!
|
|
|
Sto noży wbili mu w plecy on podał ręce mordercy.
|
|
|
|