|
Ale znów jesteśmy gdzieś indziej na starcie
I chyba znów przez to rozmijamy się całkiem.
|
|
|
Jestem wrakiem człowieka. Powoli rozkładam się na malusieńkie kawałki, których nie będzie można skleić. Wyję z bólu, jaki daje mi marna egzystencja. Codziennie rano wychodzę z domu. Płacz stał się rutyną. Zaciskam pięści i staram się obdarowywać napotkane mi osoby uśmiechem, który od dawna nie jest szczery. Zgubiłam się w natłoku myśli i zbędnych obowiązków. Nie chcę jeść. Nie chcę spać. Nie chcę oddychać. Miłość schowałam w głębi rozpadającego się serca. Rzygam uczuciami. Chyba umieram./waniilia
|
|
|
Wszystko się kiedyś skończy: cierpliwość, nerwy, amunicja…
|
|
|
Bez cierpienia nie zrozumiesz szczęścia.
|
|
|
Wspomnienia uświadamiają mi jak bardzo spieprzyłam rzeczywistość.
|
|
|
Kiedy ktoś Cię kocha, inaczej wymawia Twoje imię. Po prostu wiesz, że Twoje imię w jego ustach jest bezpieczne.
|
|
|
Jeśli chcesz zobaczyć tęcze, musisz wcześniej przeżyć burzę.
|
|
|
Jedna osoba może zmienić na chwilę sens Twojego życia, niekiedy może je zmienić na zawsze.
|
|
|
poddała się, ale w tym wypadku wygrała więcej niż przegrała.
|
|
|
Czasami brakuje mi słów, by opisać to w jakim stanie się znajduję. Czasami, płaczę na tyle zachłannie, że nie potrafię złapać oddechu. Zdarza mi się, sprzeczać z własną podświadomością.
|
|
|
sprawiasz, że mogę wszystko.
|
|
|
Ja po prostu chciałabym znowu tak czuć, mieć motyle w brzuchu i uśmiech od ucha do ucha. Chciałabym ponownie odbierać telefon z myślą, że dzwoni ten KTOŚ. Chciałabym denerwować się przed spotkaniem, a widząc Jego czuć przyspieszone bicie serca. Chciałabym ukradkiem na Niego spoglądać, a potem tak zwyczajnie patrzeć głęboko w oczy i trzymać się za ręce. Ściskać ile sił.
|
|
|
|