 |
nienawidze tych niewypowiedzianych słow, tych zdan kiedy muszę dokanczac je sama / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
a w jej głowie ciągle to samo banalne i bezsensowne zdanie: ' dajmy sobie czas' / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
mogłabym ci powiedziec wszystko, to jak sie teraz czuje, co mnie zadowala a co denerwuje, moglabym sie do ciebie przytulic i wyplakac, bo juz nie daje rady, bo to wszystko mnie przytlacza... ale po co? po to byś znow okazal mi obojetnosc? / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
cisza, ktora niesie za soba setki rozmyslen, tysiace sekund czekania jest zła, ale to, ze zaczynasz rozmowe, patrzysz na mnie jak kiedys, nasze spotkania znow sa przepelnione uczuciami jest jeszcze gorsze / doyouthinkyouknowme
|
|
 |
I won't give up on us even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up
|
|
 |
po prostu się pogubiłam, w emocjach, w uczuciach, w zaufaniu, we własnych myślach.
|
|
 |
bezsilność, brak pomysłu na życie, zero drogowskazów, zero widocznych dróg. nic.
|
|
 |
autodestrukcję mam opanowaną do perfekcji.
|
|
 |
a największą miłością są teraz alkohol i fajki.
|
|
 |
It's like you're screaming and no one can hear. You almost feel ashamed that someone could be that important that without him you feel like nothing. No one will ever understand how much it hurts. You feel hopeless, like nothing can save you and when it's over and it's gone you almost wish that you could have all that bad stuff back, so that you could have the good.
|
|
 |
niewykorzystane szanse bolą znacznie bardziej niż popełnione błędy
|
|
|
|