 |
 |
Nie ma ludzi bez uczuć, są tylko tacy, których przeraża to, że je mają.
|
|
|
|
|
Nie chcę dalej istnieć bez Ciebie, żyć przez kolejne lata w samotności nie mogąc złapać Twojej dłoni i patrzeć jak drgają Ci powieki za każdym razem, gdy zbliżam się do Twoich policzków moimi wargami. Wiem, że nigdy nie pokocham nikogo, tak jak Ciebie, nigdy nie oddam komuś swojego uczucia prosto w ramiona, bez zastanowienia, tak jak Tobie. Teraz tylko cicho sobie zapłaczę, gdy wróci wspomnienie Twego dotyku i warg, gdy wróci wspomnienie Ciebie i garstka naszych dawnych marzeń, kiedy myślałem, że będziemy razem wiecznie i nic nas nie rozłączy. Wtedy, gdy myślałem, że naprawdę mnie kochasz i jesteś w stanie zrobić wszystko, byśmy mogli trwać w sobie nierozłącznie upajając się swym zapachem rozmawiając o naszym równym biciu serca w danej chwili. /podobnopopierdolony
|
|
|
|
|
mój syn, będzie łamał waszym córką serca, a synom szczęki.♥
|
|
|
|
"Jesteśmy tylko poranionymi duszami, w skrzywdzonych ciałach, rozpaczliwie szukającymi pomocy u innych."
|
|
|
|
Bo zawsze przychodzi czas, gdy jest ci źle, bo coś straciłeś. Straciłeś coś przejściowego. Zawsze po tym przychodzi czas, gdy wraca to, co jest najważniejsze.
|
|
|
|
Jesteś moim indyjskim latem w samym środku zimy. < 3
|
|
|
|
Może zbyt często powtarzałam, że obietnice są po to, by je łamać. Może zbyt często pozwalałam ci obiecywać. Może gdyby nie to, nie byłabym teraz tak zawiedziona.
|
|
|
|
Nikt nie chce cierpieć. A przecież jest to udziałem każdego. A niektórzy cierpią bardziej. Niekoniecznie z wyboru. Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.
|
|
|
|
- Czy zdolna jesteś do wybaczania? - Wybaczyłam już dawno. - Wpierw nasyciwszy się zemstą. - Tak. - Żałujesz? - Nie.
|
|
|
|
Straszysz mnie poważną i przykrą rozmową, a jak już dochodzi do owej rozmowy, mówisz mi tylko, że mnie nie kochasz. A gdzie ta powaga? Gdzie przykrość, która miała mnie spotkać?
|
|
|
|
Ps. Skarbie. Mam ochotę zabawić się wszechświatem. Mam ochotę być twoją boginią, bawić się marionetkami, którymi są ludzie. Mam ochotę niszczyć marzenia, sprawiać, że będziesz mnie pragnął każdej nocy. Pragnę, byś nie mógł o mnie zapomnieć i do końca życia budził się z krzykiem. Przy tym wszystkim chcę, byś nie wiedział kim jestem, kiedy zaraz po tym, jak powiem Ci, że jesteś jedyny i nikt mi Ciebie nie zastąpi odejdę, depcząc twoją nadzieję. Chcę wiedzieć co czujesz, o czym myślisz. Chcę władać twoim światem, wiem, że mogę. Jestem do tego stworzona. Skarbie, nie zapomnij mojego imienia, które Ci podałam, mimo iż będzie jednym z wielu, którymi się przedstawiam, jest imieniem tej jedynej. Śmierci.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
