 |
Uczucie pierdolonej pustki na Ziemi, gdy ludzie są ślepi i niemi, a może ich nie rozumie nikt...
|
|
 |
Do niektórych marzeń trzeba dorosnąć.
|
|
 |
Wielu z nich, jak tak samo, tracę nadzieje, bo wierzę w coś, co już chyba nie istnieje.
|
|
 |
Życia sztucznie nie ubarwisz, to nie Instagram.
|
|
 |
Kocham architekturę, malarstwo i rzeźbę, a mój talent łączy wszystko razem jak mosty florenckie.
|
|
 |
Nieskończony dół, nieskończony ból w którym jestem, a najgorsze, że najlepsze dla Ciebie to słuchać jak cierpię.
|
|
 |
Dobry związek jest po to by samotność bolała, byś patrzyła w puste ściany, liżąc godność po ścianach.
|
|
 |
I to w sumie przykre, że wszyscy uważają mnie za pełną entuzjazmu dziewczynę, która potrafi
machać i uśmiechać się do zupełnie przypadkowych ludzi, a tak naprawdę nie zdają sobie
sprawy, jaka potrafię być nieśmiała i skromna, to w sumie przykre, że wszyscy myślą, że nie
mam problemów, bo każdemu zawsze pomogę i przejmuję się nimi bardziej niż sobą, to w sumie
przykre, że nikt nie ma pojęcia jak bardzo potrafię cierpieć w środku nocy wybudzona ze snu, jak
wbijam paznokcie w poduszkę, płaczę i po prostu się boję, to w sumie przykre, że nikt nie zdaje
sobie sprawy jak bardzo kocham niebo i jak działa na mnie kojąco, to w sumie przykre, że nikt
nie zna mnie tak naprawdę. Znają tylko tę małą, uroczą dziewczynkę, która lubi czasem na kogoś
nakrzyczeć, ale zaraz potem przeprasza i czuje skruchę, która codziennie się uśmiecha i na
każdej lekcji śmieje, która zawsze wyrywa się do odpowiedzi i gawędzi z nauczycielami i wszyscy
uważają, że znają mnie na wylot, ale tak naprawdę nie znają mnie wcale.
|
|
 |
Może Ci się przypomnę o ile nie będzie za późno, bo kiedyś moje serce może być zamknięte kłódką.
|
|
 |
każdy miał w życiu moment, że nie chciał miłości, nie chciał jej czuć od kogokolwiek, tak sobie wmawiał każdego dnia widząc zakochane pary na ulicach, bronił się przed nią jak małe dziecko przed dentystą. ale przychodzi czas, że pomimo naszej fortecy miłość w mgnieniu oka burzy ją i dociera do naszego pompującego krew mięsa, które zmienia się w serce gotowe do oddania jako największy skarb. skarb, który jest kruchy jak szkło, lecz cenny jak złoto. skarb, który odrzucony usycha szybciej niż kwiaty, skarb, który jest stworzony tylko po to by kochać i być kochanym. skarb, który jest najczulszym miejscem człowieka.
|
|
 |
Kiedy przyjdzie mi umrzeć postawie na swoim, przytulę Cię tak mocno i powiem co mnie boli. Odejdę powoli, dla Boga oddam się, ostatnie słowa jakie powiem to: "Kocham Cię".
|
|
 |
Wybaczaliśmy sobie to, czego normalny człowiek nie powinien wybaczyć drugiemu. Byliśmy nienormalni wiem.
|
|
|
|