 |
|
Jasne, że go kocham. Jak mogłabym przestać? Jasne, że go kocham, ale to niczego nie zmienia. Już dawno upadliśmy od siebie za daleko i ilekroć chcielibyśmy się odnaleźć, ranimy się nawzajem. To nie wyjdzie, po prostu. W pewnym momencie staliśmy się magnesami zwróconymi do siebie tymi samymi biegunami. Wystarczyłoby aby jedno się odwróciło, a my? My już nie mamy siły walczyć, więc poddajemy się sile odpychania. /esperer
|
|
 |
|
nie lubię kiedy płaczesz przepraszam że Cię ranie,
oddałbym bym wszystko żeby mieć Cię już na stałe
|
|
|
|
Ból nie znika tak szybko jak gniew, to tylko kolejny problem.
Uczucia nie zawsze idą w parze z rozsądkiem. Choć czasem myślę, że właśnie to nam daje oddech.
|
|
|
|
Podjęliśmy razem wiele prób, umarliśmy tyle razy już.
Możemy dumać tylko czemu. Wciąż nam zależy, tutaj nigdy nie brakuje słów. Jesteś nożem – rozgrzebujesz brzuch.
|
|
|
|
I nie wiem czy cię mam czy tylko tu jesteś. I czy te parę metrów to nasze miejsce. Już nie potrafię częściej odpuszczać dni. Przecież nie odda nam nikt żadnego z nich.
|
|
|
|
"Chciałbyś znaleźć specyfik na skołatane nerwy?
Chciałbyś iść ale drogi się krzyżują bez przerwy
Wskaźnik bliski rezerwy myśli twe niespokojne
Jakby szczęście ostatnimi czasy wzięło se wolne"
|
|
|
|
Czas leczy rany, za to dziś rani psychikę,
im dłużej Ciebie nie ma, tym bardziej chcę Cię usłyszeć...
|
|
|
|
"Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało
wielkie sprawy głupią miłością."
|
|
|
|
"Kochać kogoś to nie znaczy czekać na niego wieczność. Nie możemy uromantyczniać zadawanego nam bólu. Kocham Cię, ale siebie szanuję. Nie chcę stracić kolejnej szansy, czekając aż Ty mi ją dasz."
|
|
|
|
Najsilniejszym wojownikiem jest ten, kto pokonał sam siebie.
|
|
|
|
Długie poranki też sprawiają, że potem się gubię w emocjach, nie potrafię powiedzieć, że przykro, że mi na kimś zależy, nie czuję za dużo jak czuje po alko, na chuj się łudzę jak wiem, że nie warto?
|
|
 |
|
Wiem, że to co trwa od dwóch lat to jest to na co czekałam całe życie. Jestem pewna tego jak niczego na świecie. Choć mam już dwadzieścia jeden lat to czuję, że tak naprawdę pełnią żyję dopiero dwa. Odkrywam świat na nowo z uśmiechem na twarzy każdego dnia. Pełną piersią wdycham czyste powietrze. Łapię garściami radość ze wszystkiego co mnie otacza. I pomimo tego, że wciąż jestem dużym dzieckiem planuję przyszłość. Pierwszy raz myślę o czymś tak poważnie dokładnie to analizując. Nie chce zmian.. nie chce by to się skończyło. Czuję się bezpieczna, kochana i szczęśliwa jak jeszcze nigdy dotąd. Nie jestem już tą starą mną. Zmienił mnie miłością jaką mi dał. Kocha, dba, jest pomimo i wbrew wszystkiemu. Wspiera jak nikt inny nawet wtedy gdy jest strasznie ciężko. Chce zostać jego już na zawsze. Chce się z nim zestarzeć i jako staruszka z pomarszczoną skórą nadal być dla niego IDEAŁEM. [ ciamciaa ♥ ]
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
