|
Pogrążona w melancholii, naszkicowałam na białej kartce papieru kształt Twoich ust. Trudno było oddać zaostrzonym końcem ołówka ich delikatność i subtelność. Gdy Twoje wargi na mym rysunku przypominały chodź trochę te z rzeczywistości, do mojej twarzy przybliżyłam lustro. Sięgnęłam po szminkę w kolorze mocnej czerwnieni. Poczynając od konturu moich ust, kończąc na wypełnianiu ich środkowej części, pokryłam je warstwą czerwonego odcienia. Porzucając małe, podręczne lusterko gdzieś w kąt, przybliżyłam do nich kartkę z częścią Ciebie. Na rysunku odbiłam moje usta. Wydawało mi się, ze pokrywają się idealnie. Tak było. Nasze usta pasowały do siebie, jak żadne inne. / fireofmysoul.bloog.pl
|
Dodaj komentarz
