 |
|
`Komu mam wierzyć, co nazwać zaufaniem?`
|
|
|
|
Zazwyczaj te apetyczne 'ciacha' okazują się zwykłymi 'zakalcami'...
|
|
|
|
Mogę być albo bywać. Mogę być też niczyja.
|
|
|
|
Zaczynasz wszystko od nowa, by znów popełnić te same błędy.
|
|
 |
|
zbyt często obdarzam ludzi zaufaniem. zbyt często wpuszczam ich do serca karmiąc się ich fałszywością, którą doskonale ukrywają. po jakimś czasie zostają tam tylko porozbijane okna i wazony. rysy na podłodze i rany, które żałośnie próbuję zwalczyć kubkami kawy, i poduszkami, które służą mi za moje chusteczki.
|
|
|
|
nie ufaj szmacie , kto jest wróg , a kto przyjaciel
to Ci pokaże , samo życie w swoim czasie..
|
|
|
 |
pozory mylą a ludzie zawodzą.
|
|
|
|
Czas zapomnieć, że był. Zniszczyć w sobie wspomnienia, które wciąż jeszcze ranią. wyrzucić z serca wszystkie słowa, wszystkie gesty, najsłodsze pocałunki i najpiękniejsze spojrzenia. Pozbyć się widocznych śladów jego obecności. Czas żyć życiem. Nie nim.
|
|
|
|
pieprzona rzeczywistość, w której nie dajesz sobie rady. | 517♥
|
|
|
|
Wiesz jak to jest budzić się co noc czując łzy pod powiekami? Słyszeć jak serce wygrywa marsz żałobny? Jak podczas 40 stopniowej temperatury odczuwać wewnętrzne zimno i jak wśród miliona ludzi być samym? Jeśli nie wiesz, to nie pierdol, że mnie rozumiesz. | net
|
|
|
|
Pokaż komentarze (17)
