 |
|
Słowa niczego nie zmienią, nic nie sprawi, że zapomnę o tym co przeszłam przez cały ten rok. Czasem sama zastanawiam się jak wytrwałam, jak podołałam tej tęsknocie i cierpieniu, które rozrywało moje serce na kawałki. Każdego dnia prosiłam Boga żeby pozwolił mi jeszcze raz Cię zobaczyć. To dla tej chwili żyłam, to dla takiego momentu walczyłam ze sobą i z tym bólem, który nie pozwalał mi funkcjonować. Wszystko było dla mnie za trudne. Jak miałam sobie poradzić z tym, że tak nagle Cię zabrakło? Jak miałam przestać o Tobie myśleć? Nie potrafiłam. Każdego dnia wierzyłam, że też za mną tęsknisz, że nie potrafisz o mnie zapomnieć. I czekałam. Ciągle czekałam aż wrócisz. Ale Ciebie nadal nie ma, a ja już nie mam siły stać w miejscu i czekać, żyć tylko nadzieją i wierzyć, że przecież musi być dobrze. Być może to wreszcie czas aby tak po prostu się pożegnać. / napisana
|
|
 |
|
Chciałabym czasem wszystko zmienić, wymazać z pamięci to, co nie pozwala mi się ocknąć i zacząć widzieć wszystko inaczej. Chciałabym moc powiedzieć sobie, że to wcale mnie nie złamało, że te słowa albo ta cała cisza i to całe zamieszanie, że to wszystko, to tylko chwila, tylko mały epizod z mojego życia. Ze mnie. Wszystko, co przeżyłam tak strasznie we mnie siedzi, nie mogę się od tego uwolnić. Jestem więźniem swojej głowy, swoich przeżyć, ludzi, których kochałam, którzy kochali mnie. Chciałabym po prostu zapomnieć, tak, jak zapomniałam piosenkę z dzieciństwa, tak, jak inni zapominają o moim istnieniu, tak, jak cały świat zapomina o tym, ze ja nie mogę zapomnieć. Wszyscy o siebie walczą, maja marzenia, chcą tak dużo zobaczyć i przeżyć tyle niesamowitych chwil, a ja chcę po prostu zapomnieć. Bez obaw położyć się do łożka i tkwić tam, dopóki nie poczuję, ze chcę wyjsć, a nie uciekać od razu, kiedy zblizają się te wszystkie straszne rzeczy, które siedzą w mojej głowie./black-lips
|
|
|
|
Mój świat jest Tobą. Ty jesteś moim światem.
|
|
|
|
Ból w sercu noszę od tamtych dni kiedy psychika na pamięć już klęka. Wszystko to tylko wielka udręka. Żyletka w dłoń, czy sznurek i zgon? Jak mi ludzie powtarzali 'do odważnych świat należy' więc uczynię się do tego i zostanę tą odważną. Będzie smutno, bądź radośnie. A ja zawsze już popadnę w ten największy i bolesny smutek. Żaden dzień nie uszczęśliwi, żadna chwila... Najlepiej będzie gdy zostanę w końcu sama z łzami, smutkiem bo i bólem. Bo to wszystko ciężkie jest zwłaszcza przeszłość która mocno trzyma mnie.
|
|
|
|
"Jej serce jest bogatsze o ten jeden jedyny uśmiech, podarowany w podzięce za miłość"
|
|
|
|
A wiesz co jest najgorsze? że nie możesz się zatrzymać. Nie możesz zastopować. Nie możesz odpocząć od życia.
|
|
|
|
Karuzela mych pragnień zatrzymała się w miejscu. Dziś mam Ciebie, nic więcej nie potrzeba już sercu.
|
|
|
|
Z Twoich ramion wszystko wygląda inaczej.
|
|
|
|
W niesamowity sposób wypełniasz przestrzeń mojego serca
|
|
|
|
Teraz wiem, co znaczy słyszeć krzyk własnego serca, które właśnie ktoś rozdziera. Wiem jak to jest słyszeć swój wewnętrzny krzyk, niepozwalający się opanować. Wiem jak to jest czuć niepohamowane łzy spływające na policzkach i niemoc. Wiem jak to jest czuć tak wielką niemoc, że nic nie jest w stanie jej przełamać. I wiem jak to jest walić pięścią w ścianę, zostawiając na niej krwawe ślady, jakby właśnie to miało zmniejszyć ból panujący w duszy i z każdym kolejnym uderzeniem przekonywać się, że ten ból wewnątrz ciągle rośnie. I wiem jak to jest tracić wszelką nadzieję na choćby mały promień światła w życiu i choćby najmniejszy kawałek dobra, które można chwycić za rękę. I wiem jak to jest tracić samą siebie pośród jednej wielkiej krzywdy. Wiem, jak to jest. Wiem, bo właśnie straciłam Ciebie. /dontforgot
|
|
 |
|
Ile dałabym by zapomnieć Cię.
|
|
|
|
Lubię się podroczyć, trzymam na dystans, jestem kapryśna, musisz mieć coś w sobie, żeby zawrócić mi w głowie
|
|
|
|
Dodaj komentarz
