 |
|
z każdym dniem, coraz bardziej świadoma siebie.
|
|
|
|
Miała w sobie jakiś defekt, a pociąg za tym czymś, przerazał ją.
|
|
|
|
skąd w ludziach przekonanie, że mogą wszystko i wiedzą wszystko?
|
|
|
|
wysiłek, jaki wkładała w zachowywanie pozorów,wyczerpywał jej siły.
|
|
|
|
Zwątpiła.Wprawdzie tylko na chwilę, ale i tak powstała rysa,maleńkie pęknięcie w mocnej tkance jej egzystencji.I to pęknięcie zaczęło się rozszerzać.
|
|
|
|
Zdążyła się już nauczyć, że czasem należy zamilknąć.
|
|
|
|
Wszystko to było tak niesprawiedliwe, że łzy napłynęły jej do oczu.Powsztrzymała je, jak wiele razy wcześniej.
|
|
|
|
Mam już nasz wspólny scenariusz, wiesz?
|
|
|
|
słuchała Jego głosu i z każdą sekundą, jej opór słabł.
|
|
|
|
Mogłaby mówić do ściany. Bez sensu ta rozmowa.
|
|
|
|
I znów moje marzenia utopiły się w Twoim uśmiechu
|
|
|
|
I jedyne czego pragnę, to Twojego aktywnego udziału w moim życiu codziennym
|
|
|
|
Dodaj komentarz
