 |
|
Pamiętnik wiązał mnie z przeszłością i przyszłością zarazem. Ale przede wszystkim - był moim głosem.
|
|
|
|
Ja nie kocham słowami. Nie lubię słów, niektóre są chyba tylko po to stworzone, żeby je cofać. Między innymi po to stworzone jest "kocham".
|
|
|
|
Żeby nie wiem jak człowiek był twardy, to z każdego uczucia coś w nim zostaje, uczy się czegoś, czego dawniej nie umiał, raz to jest dobre, raz nie. I z siebie też coś komuś zostawia w spadku.
|
|
|
|
Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.
|
|
|
|
Miałam cały dzień na myślenie. To nie jest dużo, ale czasami wystarcza.
|
|
|
|
- Moje życie... - powiedziała. - Nie umiałabym mówić o nim nawet po pijanemu.
|
|
|
|
Jesteś moim słońcem, moim osobistym słońcem. Odganiasz dla mnie chmury.
|
|
|
|
Zakochałaś się - powiedział, wyciągając resztki gwiazd z moich opranionych dłoni.
|
|
|
|
- Mówisz, że już mnie nie kochasz? Kłamiesz. Nie gasiłbyś herbatnika w popielniczce.
|
|
|
|
Nie raz nad ranem, kiedy z braku snu słabła moja silna wola, martwiłam się, że wszystko mi się wymyka. Moja pamięć była jak sito. Wzdrygałam się na myśl o tym, że pewnego dnia już nie przypomnę sobie koloru Jego oczu, ciepła Jego policzków, tembru Jego głosu. Nie wolno mi było o tych cechach wspominać, ale moim obowiązkiem było o nich pamiętać.
|
|
|
|
Głęboko w moim sercu zamknięte jest Twoje imię.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
