 |
|
wiem, że zbyt wiele rzeczy biorę do siebie i czasem przesadzam z alkoholem i bywam maruda.. w moim swiecie czesto panuje bałagan i dużo jem. wciąż narzekam na swoją osobę by usłyszeć od Ciebie, że jestem najcudowniejszą istotą na ziemi.. ale najbardziej kocham Ciebie i to, że akceptujesz mnie właśnie taką. i myślę, że bez Ciebie już nie będę potrafiła iść przez życie
|
|
|
|
Nie musisz być najlepszy ze wszystkich. Wystarczy, że będziesz trochę lepszym sobą niż byłeś przdtem.
|
|
|
|
Czuję, że to jest właśnie to czego szukam. I mam wrażenie, że tym razem w końcu będzie dobrze, że uda nam się w końcu zbudować coś pięknego z naszej relacji. Chciałabym żeby tak było, bo nie wyobrażam sobie nikogo innego na jego miejscu. Nie chcę nocnych spacerów z kimś innym. Nie chcę też nocnych rozmów z kimś innym. Nie chcę widzieć innego uśmiechu skierowanego do mnie. Nie chcę.
|
|
 |
|
Walczysz z całych sił o coś więcej niż parę chwil.
|
|
|
|
Dziś żyje bez niego, a on beze mnie. A jeszcze jakiś czas temu nie wyobrażaliśmy sobie żyć bez siebie.
|
|
|
|
Odległość nie znaczy nic, jeśli ktoś jest dla Ciebie wszystkim.
|
|
|
|
"Dziś doznałem szczytu tęsknoty, zaparzyłem dwie herbaty gdy bylem rano sam w pustym mieszkaniu, czekałem aż zdarzy się cud, herbata wystygła, a ja nadal wbijałem w nią pełen tęsknoty wzrok."
|
|
|
|
Bez Ciebie jest trudniej.
|
|
 |
|
Nic nie rozumiem, świat ten nie mówi nic mi, kolejne projekcje, rzeczywistość jak sny, długie dni, zbyt długie, zbyt męczące. Kolejna chwila, kolejny abstrakt.— Grammatik
|
|
|
|
Trzeba być prawdziwym nie stać z kłamstwem na ustach, aby móc patrzeć w oczy i nie wstydzić się odbicia z lustra. Wszystkie sprawy w życiu to decyzja własna, a co to mnie obchodzi, że ktoś bierze mnie za błazna. — Grammatik
|
|
 |
|
I to jak jęczał, gdy przgryzałam jego obojczyk.|k.f.y
|
|
 |
|
Czuję jak opadam w dół, a chwilę później znów unoszę się ku górze. Jestem niestabilna, a serce nie daje zapomnieć, że jest i ciągle bije właśnie dla niego. Już nawet nie wiem, który raz mówię sobie, że nie warto, że to czas aby odejść, ale jak to zrobić kiedy brak jakichkolwiek słów, które pozwoliłyby nam się pożegnać? Miłość jest piękna, ale jest też okrutna i trzyma mnie przy sobie jak więźnia, któremu brak perspektyw na wolność. Nie chcę tak dłużej, nie potrafię patrzeć na świat, który się zmienia, a ja, tylko ja tkwię w jednym punkcie. Chciałabym wiedzieć czy jest jakiś lek, który mógłby sprawić, że wreszcie zacznie się coś zmieniać. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
