 |
|
czasem problemy palą, a brak perspektyw mrozi krew
|
|
|
|
wciąż świeży, chodź media mogą chcieć inaczej, i nie wierzyć, że ktoś z bloków, może mieć rację
|
|
|
|
gdzieś z wami popłynę, razem wyjdziemy na tęczę
|
|
|
|
choć tęsknie za tobą to nie chcę by wracało, choć niewiele z nas zostało
|
|
|
|
skąd ludzie mają taką cechę? najpierw zrobią świństwo, później milczą podglądając efekt
|
|
|
|
przestań sobie wmawiać, że to lubisz i zamiast mówić co myślisz, zacznij myśleć co mówisz
|
|
|
|
w różne miejsca pchał los okręt którym płynęli,
z różnych miejsc zaczęli i różne cele mieli
|
|
|
|
streszczenie - jeden morał w nim mieszka,
głupcy zginęli on był mądry wiedział kiedy przestać
|
|
|
|
chcę się wyplątać z tej pętli pomiędzy nami, gdybym coś zmienić mógł pomiędzy nami, to dziś bym wolał, żebyśmy się nigdy nie spotkali
|
|
|
|
czasem mogę polegać tylko na sobie, czasami pokutować dzień za dniem ciepłymi łzami
|
|
|
|
niewiarygodne jak czasami blokujemy swój potencjał, zamiast robić swoje wolimy gniew uzewnętrzniac
|
|
|
|
ludzie gubią się, gubią sens, biegną za czymś co marnością jest, chcą mieć, zamiast być, gdzie jest sens?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
