 |
|
to rozstanie było ciężkie to udźwignięcia.
nie potrafiłam udźwignąć nawet samej siebie.
byłam zupełnie zagubiona, nie wiedziałam co jestem warta,
nie wiedziałam już nawet,
dlaczego właściwie chcę o niego walczyć.
|
|
|
|
choć nigdy nie chciałam być sama, w tamtym momencie zapragnęłam, aby nikogo przy mnie nie było. chciałam schować się do ciemnej nory i tam poukładać sobie myśli. bez przyjaciół, bez wrogów, bez kogokolwiek, z papierosami w dłoni.
|
|
|
|
nie kłamał, że zostanie na zawsze. bo zostanie, w moim sercu.
|
|
|
|
nie chce dalej życ bez ciebie, wróć proszę.
|
|
|
|
i być Twoją ostatnią myślą wieczorną. tak, chcę.
|
|
|
|
dawno temu na mazurach...
|
|
|
|
aż wreszcie doszło do tego, że nie chciała budzić się ze snów,
które wydawały jej się bardziej rzeczywiste.
|
|
|
|
nie ma już dla nas żadnych szans. i nie mów, że Ci przykro z tego powodu.
|
|
|
|
a Twojego dotyku brakuje mi teraz najbardziej.
|
|
|
|
czekanie na Ciebie doprowadza mnie do szału.
|
|
|
|
zadziwiające jak w jednej sekundzie mogą zniknąć wszystkie marzenia.
|
|
|
|
pamiętam jeszcze, jak byliśmy mali i gdy mieliśmy jakiś problem biegliśmy na podwórko, do piaskownicy. i niby wszystko się już zmieniło, ale ja bardzo chętnie przesiedziałabym teraz tam całą noc, w miejscu, w którym się już pewnie nie spotkamy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
