 |
|
odkochaj nas i chodźmy stąd.
|
|
|
|
Ty w plecy miłość wbijasz mi.
|
|
|
|
a było już tak blisko , tak pięknie zaczynało być.
|
|
|
|
uczę się niechcenia, nieczekania, nieoczekiwania. codziennie.
|
|
|
|
a przez chwilę byłam zdolna wierzyć, że mnie kochasz.
|
|
|
|
życie to nie biling , doceń ulotność chwili.
|
|
|
|
Jesteśmy tu tylko na moment, poznajemy świat i tracimy go. Kroczymy przez życie wiedząc, że za każdym rogiem czeka śmierć. Spotykamy ludzi, których kochamy, przywiązujemy się do nich, a oni odchodzą zostawiając nas. Cóż warte jest życie? Najpiękniejsze są tylko te chwile, kiedy jesteśmy razem. Nie wtedy, gdy się śmiejemy czy rozmawiamy, lecz wtedy, gdy zamiast słów spłynie łza przyjaźni mówiąca wszystko co chcemy usłyszeć.
|
|
|
|
mamy tylko chwilę, mamy tylko chwilę zanim minie nasz czas, zanim skończy się świat...
|
|
|
|
siedzę na parapecie w moim pokoju. uczę się zapomnieć. posiadam kilka złudzeń w mojej głowie.
|
|
|
|
myślałam, że jestem dzieckiem szczęścia. że kiedyś będę leżała w pszenicy, krzycząc, że kocham życie!
|
|
|
|
potrafimy minąć się, bez oglądania się za siebie.
|
|
|
|
czekałam na nowy początek, nie byłam już w stanie żyć w tamtym czasie, gdzie wszystko kojarzyło mi się z Tobą. nadszedł ten nowy początek. czy był wymarzony? idealny? uwierz mi - nie był. tak jak nic w moim życiu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
