 |
|
łatwiej razem iść pod wiatr. ;*
|
|
|
|
oddam wszystko co mam, by móc oddychać
tym samym powietrzem co ty, aż do dnia, w którym umrę..
|
|
|
|
Każdy ma taki moment, kiedy musi zamknąć pewien etap. Nie po to, żeby siedzieć. Po to, żeby iść dalej. Po to, żeby sięgnąć dalej. Po to, żeby zrobić więcej...
|
|
|
|
... i nagle poczuła, że potrzebuje go bardziej, niż tlenu.
|
|
|
|
usiadłam przy jego stole,
gdzieś przy końcu nocy.
częstował mnie czarną kawą
i papierosami. a na sobie miał
tą koszulę, w której tyle razy
zdarzało mi się zasypiać. mówił
trochę bez sensu, coś o miłości
i niezrozumieniu. a ja czułam,
że znalazłam tego jedynego.
|
|
|
|
wtedy wziąłeś mnie za rękę. wszystko było takie proste.
|
|
|
|
a teraz zakładam dres i idę dalej. bo co mam zrobić?
|
|
|
|
z dnia na dzień coraz bardziej .. :*
|
|
|
|
tak bardzo chciałabym widzieć cię więcej i częściej.
trzymać cię za rękę, łapać powietrze.
opowiadać ci jak bardzo kocham i tęsknię.
|
|
|
|
w środku zimy, w drodze na przystanek zatrzymuję się nagle,
patrzę jak mieni się śnieg, głupi śnieg, jakby posypany srebrnym brokatem ..
takie błahe rzeczy uświadamiają mi, że życie jest piękne.
|
|
|
|
chce wiedzieć, że jestem niezbędna. jak słońce. jak tlen. jak dzień, którym żyjesz.
|
|
|
|
chciałabym nasze dni zaliczyć do najlepszych dni na świecie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
