 |
|
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że już nigdy więcej się nie usłyszymy. Że to, co kiedyś dawało nam tak ogromnie dużo szczęścia i sprawiało, że wszystko przestawało być ważne się skończyło. Już nigdy więcej nie usłyszę jak prosisz mnie o to bym się uśmiechnęła. Ty już nigdy nie będziesz czekał aż w końcu się uspokoję i przestanę się śmiać by powiedzieć Ci coś, co usiłowałam od kilku minut, ale histeryczny mój śmiech mi na to nie pozwalał. Już nigdy więcej nie poprosisz mnie bym zmieniła ton, który działał na Ciebie pobudzająco. I wiesz co, już nigdy nie usłyszymy od siebie jak mocno się kochamy. Ciekawe, czy Ty też zdajesz sobie sprawę. I czy Tobie też tego tak okropnie brakuje. / Popłakałam się :((
|
|
|
|
Kocham go, z każdym dniem coraz mocniej, z każdą łzą coraz boleśniej.
|
|
|
|
I gdy odchodziłeś mówiąc 'to nie ma sensu', co miałam powiedzieć? Zostań, bo bez Ciebie nie wyrabiam? Zostań, bo gdy Cię nie ma mnie potrafię normalnie funkcjonować? Zostań, bo.. kocham Cię ja nikogo innego? Nie. Powiedziałam 'jestem jaka jestem, nie zmienisz tego'. Kolejny raz się rozstając cytowaliśmy na wzajem swoje słowa sprzed dwóch lat. Pęknięty wazon już zawsze będzie miał to słabe miejsce, w którym kiedyś pęknie ponownie..
|
|
|
|
-Co mogę dla Ciebie zrobić, żebyś mi wybaczyła ?
- Nie przypominaj o swoim istnieniu
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
