 |
|
W ciemności z włączoną muzyką
Żałując, że nie jestem gdzie indziej.
Przyjmuję na siebie cały Twój gniew.
Niech mi ktoś pomoże
|
|
|
|
Nie dostaniesz drugiej szansy
Twoje pomyłki są Twoimi pomyłkami
Jeśli chcesz coś zmienić
To zacznij od tego kogo widzisz w lustrze
Nie oczekuj że ktoś inny rozwiąże problemy za Ciebie
Musisz je rozwiązać sam
Może gdybym wcześniej bardziej zaangażował się w moją rzeczywistość
To mógłbym zapobiec wydarzeniom w mojej rodzinie
Które do dzisiaj sprawiają mi ból
|
|
|
|
There's only one life
It's right here, it's right now
What is pain
Do you really wanna live this way?
Do you really wanna live this way?
Only one life
It's right here, it's right now
What is pain
Do you really wanna live this way?
Tell me do you wanna live this way?
|
|
|
|
Rzeczywistość i marzenie
Muszą się wciąż o nas bić.
Naszą bajkę pisz codziennie,
Skrytą w prozie zwykłych dni
|
|
|
|
Zrób co się da, co tylko się da,
Niech nasza bajka trwa,
|
|
|
|
Znowu Ty z tej ponurej wieży szarych dni,
Kradniesz moje serce, musisz być
Księciem.
Tylko Ty, mało co i przytaknęłabym,
Tej rutynie co z miłości drwi,
Jesteś
Obok mnie, obok mnie, obok mnie, obok mnie.
|
|
|
|
zie co ma być, choć nie wiem jak żyć,
Nie boję się, że tyle o mnie dzisiaj wiesz.
|
|
|
|
Za mały dla Nas świat,
Odkąd się znamy.
Otwierasz we mnie nowe okna i stare drzwi,
|
|
|
|
Chciałbyś nie raz cofnąć się wstecz,
By cały kwas poszedł stąd precz,
W życiu byś zmienił nie jedno, czy aby na pewno?
|
|
|
|
Co było, nie zniknie, nie przeminie z wiatrem,
Zakotwiczyło w sercu, stało się teatrem,
Teatrem wspomnień, których nie da się zapomnieć,
Musiałbyś pustkę w sobie straszną mieć,
No sam powiedz, dlaczego gdy jest dobrze szybko przychodzi
dobra koniec...
|
|
|
|
Każdy z nas w życiu jakiś kurs obrał,
I na pokład swój załogę dobrał,
Aura dobra sprzyjała płynącym,
Lecz wszystko co dobre kiedyś się kończy.
|
|
|
 |
Otworzyłam się przed tobą. Każdego dnia, podczas każdej naszej rozmowy, ukazywałam ci świat moimi oczami. Mówiłam o tym, jak nienawidzę ludzi i o tym, jak popsutym człowiekiem jestem. Ufałam ci, tak bardzo, tak bezgranicznie, że czasami aż brakło mi tchu, od ilości słów, które znowu miały przejść przez moje gardło, aby powiedzieć ci, jak bardzo mi na tobie zależy. Nie wiem czemu tak się stało. Naprawdę nie mam pojęcia dlaczego przestałam być dla ciebie kimś najważniejszym. Przecież tak często mi mówiłeś, jak bardzo pragniesz mnie mieć. / Pepsiak.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
