 |
|
tak wiele się zmieniło od tamtej jesieni. tak wiele, że nawet nie jestem w stanie wszystkiego ogarnąć, poukładać. co ja robię ze swoim życiem? daję sobą pomiatać. wykorzystywać się. weź się w garść kobieto, bo jak nie to zrobią z ciebie swoją zabawkę, głowa do góry i jedziemy!
|
|
|
|
huśtawki nastroju ostatnio miewam niezłe. w jednym dniu potrafię być w depresji, śmiać się z niczego i gadać bez chwili wytchnienia. to wszystko przez ciebie. to wszystko przez tą pierdzieloną szkołą. przez tych debilnych nauczycieli. nie mam sił, wysiadam.
|
|
|
|
tak naprawdę mam wszystko czego trzeba normalnemu człowiekowi do szczęścia. mam rodzinę, znajomych, nie jestem niepełnosprawna, mam co jeść, nie jestem biedna, a mimo to nadal potrafię narzekać. kiedyś życie serio kopnie mnie bardzo mocno w dupę, bo się tego ewidentnie domagam.
|
|
|
|
wiesz, że doprowadzasz do szału? już dawno nie miałam takiego burdelu w głowie.
|
|
|
|
czym ja się tak wgl przejmuję? no czym? tym beznadziejnym człowieczkiem? to bez sensu. był, namieszał i odszedł. tzn że jest nikim. jestem silna, wgl mnie to nie uraziło, mam to w dupie. głęboko.
|
|
 |
|
będę siedzieć i organizować zbieg okoliczności. tylko i wyłącznie po to, żebyś nachylił się nade mną i szepnął, że jestem tą na którą czekałeś.
|
|
|
|
nie kłamię mówiąc, że nie mogę żyć bez Ciebie. to nie jest kwestia tego, że mogę ale nie chcę. nie potrafię. nie wyobrażam sobie, podnieść rano powiek i nie zacząć się zastanawiać nad tym czy też już się obudziłeś. nie wyobrażam sobie, nie napisać do Ciebie smsa przypominając o moim uczuciu względem Ciebie, które czasami mnie niszczy bardziej niż najgorsze świństwo ingerujące w nasz organizm. nie umiałabym Cię spotkać na ulicy i nie podbiec po drodze prawie zwracając przepełniające mnie szczęście i nie rzucić Ci się na szyję i powiedzieć jak Cię kocham, mając świadomość że pewnie znienawidziłeś już te 2 słowa przez ich codzienny nadmiar, jak najbardziej znienawidzone przez Ciebie pomidory. nie umiałabym. nie chcę się uczyć. nie chcę zapominać. bo szczęście nie jest nam dane po to, żeby się go wyzbywać w jakiejkolwiek postaci. nawet wspomnień.
|
|
|
|
dzień, kiedy pocałunki zaczynają bladnąć, a każde z przytuleń zamiast rozgrzewać krew, zwyczajnie ją mrozi.nie chcesz i nie potrzebujesz trzymać jego dłoni i z dnia na dzień godzisz się ze świadomością, że mógłby trzymać ją ktoś inny. zostają resztki fascynacji i szczypta przyzwyczajenia, ale to trzyma was przy sobie jak za pomocą nici dentystycznej. a miłość? miłość była mocniejsza od taśmy izolacyjnej.
|
|
|
|
nadal piję herbatę, chodzę boso po deszczu, czytam książki i siedzę wieczorami na parapecie. tylko teraz żadna z tych czynności nie ma najmniejszego sensu, rozumiesz?
|
|
|
|
absurdem jest nie przestawać płakać, budzić się rozżaloną, odpalać papierosa zanim zgasi się poprzedniego i nadal go chcieć.
|
|
|
|
tęsknota nie jest wtedy, kiedy dzielą nas kilometry. prawdziwa tęsknota jest, wtedy kiedy siedzisz obok ukochanej osoby i wiesz, że nie możesz jej już złapać za rękę.
|
|
|
|
weekend nie powinien być wolny od szkoły. żeby naprawdę odpocząć, weekend musiałby być wolny od życia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
