 |
|
tak chciał być przy niej - znosić trud tych dróg, a czekał na cud, jego imię jak sól i membrany zawsze żywe spękają jak lód w zimie. podpisano w anonimie: "NA ZAWSZE TWÓJ"
|
|
|
|
ta jesienna szarość podkreśla dziś Twoje oczy
|
|
|
|
jak masz żyć wiedząc że nie będziesz żyć drugi raz?
|
|
|
|
to niewiarygodne ale jest sens się trudzić, bo koniec końców jakiś sens to mieć musi..
|
|
|
|
To smutne.. znów padamy po wódce, rozmawiamy i cud, że znów wracamy pojutrze, obojętni by ustrzec się przed skutkiem tej zmiany, może to później, grunt że w ogóle rozmawiamy... pokrótce..
|
|
 |
|
'charakter - chaotyczny, dobry, skłonność do skrajności.
znaki szczególne - to neurotyczność, miłość do wolności.
typowe zachowania - stanie z boku, chlanie w opór.
własne zdanie, choćbym przy skroni miał klamę wrogów.'
|
|
|
|
przydałoby się trochę polotu i finezji w tym smutnym jak pizda mieście..
|
|
|
|
lepiej już idź po następną butelkę, będę chlać aż wszystko jebnie i niech już jebnie, to jest mi niepotrzebne, skończę sam, będzie pięknie
|
|
|
|
w tych najgorszych momentach, Ty jesteś moim tlenem
|
|
 |
|
I chuj, już się nie martwię. Nie obchodzi mnie jak mnie nazwiesz.
|
|
|
|
wstaję o piętnastej, o szóstej kładę spać się
|
|
|
|
wyjście na prostą, osobno
|
|
|
|
Dodaj komentarz
