 |
|
Ale wszystko co jest tutaj przypomina Ciebie, wszystko co jest wszędzie przypomina Ciebie i czekam, czekam i wykreślam dni w kalendarzu i siedzę od czterech dni w domu i moje nałogi są niczym przy Tobie, moje nałogi odeszły, tęsknie i ludzie mi nie pomogą, ludzie nie rozumieją więc, siedzę i czekam aż zadzwonisz i uspokoisz moje myśli.
|
|
|
|
Kto by pomyślał, że tak będzie po tym jakie mieliśmy szczęście, po tym co przeszliśmy, no ale nie jest mi gorzej i nie jest tu ciszej i jakoś puściej, może tylko czasami gdy pora zacząć nowy dzień, ale wracaj i siadaj, jest tu dla Ciebie miejsce, tylko zabierz te ręce, ja potrafię, ja wiem jak sobie zniszczyć życie, nie chcę Twojej pomocy, wiem jak sobie strzelić w głowę, Ty tylko wracaj i siadaj.
|
|
|
|
Czy widzisz to w naszych oczach? Zmierzamy donikąd Żyjemy tak, jakbyśmy gotowi byli na śmierć Zmierzamy donikąd
|
|
|
|
Lepiej spłonąć, niż się wypalić.
|
|
|
|
OBOJĘTNOŚĆ BOLI NAJBARDZIEJ.
|
|
|
|
Boję się zbliżyć, a nienawidzę być sama. Tęsknię za tym stanem, gdy nie czułam nic. Im wyżej się wespnę, tym niżej upadnę. Nie mogę utopić swoich demonów, one wiedzą, jak pływać.
|
|
|
|
Nie tęsknię. Czasem tylko płaczę cichutko wieczorami, bo przypominam sobie jak dobrze było mi w Twoich ramionach.
|
|
|
|
Odszedłeś z dość retorycznym pytaniem: " o co Ci naprawde chodzi w kwestii mnie" A ja milczałam. Ale to nie było tak, że mi nie zależało, o nie. Po prostu nie byłam na tyle silna, żeby powiedzieć: zostań, potrzebuję Cię..
|
|
|
|
Nie tęsknisz do końca za Nim samym. Tęsknisz bardziej za tym jak było. Tęsknisz za sms'ami na dobranoc, do których się przyzwyczaiłaś. Tęsknisz za tym, by ktoś zapytał jak Ci minął dzień. Tęsknisz za tym, że zawsze starał się wywołać uśmiech na Twojej twarzy. Przytakujesz, prawda? To dodam jeszcze jedno. Tęsknisz za tym, by być komuś potrzebna, za tym by Twoje osoba zajmowała myśli kogoś, za tym by w końcu być dla kogoś ważna. Skąd wiem? Też za tym tęsknie.
|
|
|
|
"Jeśli miłość to śmierć, spraw bym umierała codziennie."
|
|
|
|
w końcu nachodzi wieczór, kiedy jest Ci wszystko jedno. nie zmywając makijażu w mokrym od deszczu ubraniu kładziesz się na podłodze i zasypiasz, wtulając się w dywan. nazajutrz budzisz się między jedną a drugą nogą od stołu i jedynym Twoim życiowym celem jest znalezienie zapalniczki, a następnie ponowne zaśnięcie tym razem w objęciach nikotynowego dymu. zasnąć i się więcej nie obudzić. przespać problemy. podnieś powieki, kiedy zwyczajnie, samoistnie znikną. to tak samo abstrakcyjne jak wystygnięcie zimnej już kawy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
