 |
To dotkliwe uczucie, że nie istnieję, a nikt inny nie potrafi mi pomóc...
|
|
 |
Pozwól mi nie mówić nic i tylko patrzeć...
|
|
 |
"Nie dzwonisz, nie piszesz, nie rozmawiasz z nią, koniec. Jeśli wiesz, że jest na imprezie albo w barze, nie idziesz tam. Mnie to zajęło jakiś rok.
Szczęściarze wychodzą z tego w 2 tygodnie, 2 miesiące, 2 dni. Myślałem, że zawsze na jej widok będzie mnie skręcało, będę zazdrosny o jej nowego, ale nie. Przeszło mi. Jesienią spadły liście, zimą śnieg, (...) Minęło. Czasem kiedy myślę o tym co robiłem, ile dałem, żeby ją zdobyć, żeby mnie kochała, myślę o tym i jest mi wstyd."
— "Wyśnione miłości" (2010)
|
|
 |
Rolki - czas na rozmyślanie, odstresowanie się , popłakaniee .. Dam radę jakoś .. Spokojnie nie martw się o mnie, ja juz sobie radzę wystarczającą długo bez Ciebie .. /lokoko
|
|
 |
Nauczyciel: Coś co potrzebujesz, ale nie potrafisz tego zobaczyć ani dotknąć? Normalny uczeń: Powietrze. Ja: WiFi.
|
|
 |
Nastolatki w filmach mają dość czasu, żeby zjeść całe śniadanie przed szkołą.. w rzeczywistości, to my ledwo mamy czas się przygotować....
|
|
 |
a dzisiaj radość przywiał mi wiatr, przez okno się wdarł, wraz z zapachem lata.
|
|
 |
Rekonwalescencja to bieg w pojedynkę. Długi, wyczerpujący i cholernie samotny. Trzeba przeżyć rok wszystkiego by zregenerować straty...
|
|
 |
Życie nie jest czarne, ani białe. Nie jest nawet szare. Jest karmazynowe, błękitne i ecrue
|
|
 |
To jest gra, mówią, że człowiek albo ma do niej smykałkę, albo nie. Ja jestem trochę ofermowata.
|
|
 |
"Najtrudniej jest przeżyć następne pięć minut. Życie – to jest następne pięć minut. A jednak robimy wszystko, żeby o tym nie myśleć. Plany, nadzieje, lęki – dotyczą przyszłych tygodni, miesięcy, lat, a nawet dziesięcioleci. W nich wyłącznie żyjemy, czyli nie żyjemy, ale wyobrażamy sobie życie. Ze strachu przed następnymi pięcioma minutami? Czy z nudów? Bo następne pięć minut prawie zawsze jest bardzo nieefektowne. Najczęściej trzeba coś przełożyć z miejsca na miejsce, a potem z powrotem na to samo miejsce, wstać, usiąść, zareagować. A jednak nie ma innego życia, tylko najbliższe pięć minut. Reszta to wyobraźnia. (Chyba że wyobraźnia jest życiem. W takim razie odwołuję wszystko). Taka jest prawda"
|
|
 |
Trzeba przeżyć rok wszystkiego żeby zacząć od początku. Rok. Tyle wystarczy by zregenerować wymęczoną duszę i rozpadające się człowieczeństwo, stłumić emocję, oswoić się ze stratą...
|
|
|
|