|
I gdyby to był jakiś film dla nastolatek, to na początku września wpadlibyśmy na siebie w szkole. Ty byś słodko przeprosił i umówił się ze mną do kina. Spotykalibyśmy się co tydzień, a później coraz częściej. Na przerwach uśmiechałbyś się do mnie tak że kolana miałabym całe z waty, mówił jak to pięknie dziś wyglądam. Po miesiącu bylibyśmy razem. Spędzalibyśmy ze sobą kilkanaście godzin na dobę, a do tego w nocy pisalibyśmy ze sobą słodkie smsy. Szeptałbyś mi czułe słówka na ucho, całował gdzie tylko byś mógł. Trzymałbyś mnie za rękę i chodził tak przez szkolny korytarz, a tym wszystkim szmatom opadałyby szczęki. Bylibyśmy od siebie uzależnieni, ale nie. To jest mój świat, moje życie. Tu zawsze występują szare kolory. Ja siedzę tu sama, z kubkiem kakao tulona grubym kocem, a Ty balujesz pewnie na jakiejś imprezie zaliczając jakąś naćpaną lalę. A jutro jak gdyby nigdy nic spotkasz się ze swoją aktualną laską i będziesz jej wciskał kit że tylko ją kochasz. Żałosne.
|
Dodaj komentarz
